"...Miłość, przyjaźń są najważniejsze w życiu, ale to, co człowiek w życiu robi, też jest bardzo istotne. Bo jeśli robi się coś, co wynika z pasji, to chroni przed różnymi klęskami, nawet przed brakiem tej miłości. Ja w tej chwili jestem osobą osamotnioną, ponieważ odszedł mój mąż i gdybym nie miała tej pasji, śpiewania, to pewnie bym odeszła, bo nie byłoby sensu żyć. A i tak jest wokół pustka i rodzaj osamotnienia bardzo trudny, bo budzę się rano i nie ma obok nikogo, z kim mogłabym podzielić się słowem, słońcem, myślą. Nie ma do kogo się odezwać, komu zrobić śniadania. Osamotnienie jest gorsze niż samotność, bo daje poczucie ogromnej pustki…” – Sława Przybylska.
Sława Przybylska, właśc. Stanisława Przybylska-Krzyżanowska (ur. 2 listopada 1932 w Międzyrzecu Podlaskim) – polska piosenkarka.
Jest córką Józefa i Marianny Przybylskich. Po II wojnie światowej wychowywała się w Domu Młodzieży w Krzeszowicach. Jest absolwentką Zespołu Państwowych Szkół Plastycznych w Warszawie, studiowała handel zagraniczny w Szkole Głównej Służby Zagranicznej.
Udzielała się artystycznie już w czasie studiów, debiutowała na szerszej scenie pod koniec lat pięćdziesiątych XX w.: w 1956 w Studenckim Teatrze Satyryków STS, a potem śpiewała w klubie studenckim „Stodoła”. W 1957 zdobyła I miejsce w ogólnopolskim konkursie Polskiego Radia. Rozgłos zdobyła w 1958 piosenką Pamiętasz, była jesień, podkładając głos w filmie Wojciecha Hasa Pożegnania. W 1960 wystąpiła w filmach Zezowate szczęście, śpiewając piosenkę Kriegsgefangenenpost, oraz Niewinni czarodzieje. Wykonuje także piosenki w języku rosyjskim, hiszpańskim oraz jidysz – m.in. Miasteczko Bełz. Jej wykonanie piosenki Minuty nadziei znajduje się w zbiorach Muzeum Holokaustu w USA.
„…Spotkałem i fotografowałem po raz pierwszy Sławę Przybylską w marcu 1984 r., kiedy przyleciała na występy do Nowego Jorku. Muszę powiedzieć, że już wówczas sporo o niej wiedziałem i podiwiałem jej pracowitość. Przed aparatem była niezwykle skrmna, co dało niezwykły efekt…” – Czesław Czapliński.
27 kwietnia 2007 otrzymała tytuł Honorowego Obywatela Miasta Międzyrzec Podlaski. W 2016 tytuł Honorowego Obywatela przyznała jej także Rada Miasta Krzeszowice.
Została odznaczona przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2011 otrzymała Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Ponadto jest laureatką Diamentowego Mikrofonu (2015), a w 2012, z okazji 80. urodzin i 55-lecia pracy artystycznej, została wyróżniona medalem „Pro Masovia”. W 2023 wydała album pt. Pamiętasz była jesień poszerzony o nowe utwory, m.in. singiel Tańcząca brzoza.
W 1953 wyszła za Jerzego Kostarczyka, z którym miała córkę Blankę. Od 1964 do jego śmierci jej mężem był Jan Krzyżanowski (1935–2022), aktor i dyrektor Stołecznej Estrady i Teatru na Targówku. Z drugim mężem mieszkała w Szczawnicy, później przeprowadziła się do Otwocka.
Dyskografia m.in.: 1959 – Melodie o zmroku; 1962 – Sława Przybylska; 1963 – Sława Przybylska 2; 1966 – Ballady i piosenki; 1966 – Ballady i piosenki cz.2; 1968 – Nie zakocham się; 1970 – U brzegów Candle Rock; 1972 – Sława Przybylska; 1973 – Jak z dawnych lat; 1979 – Związek przyjacielski; 1988 – Sława Przybylska śpiewa ulubione przeboje; 1992 – Rodzynki z migdałami; 1992 – Minuty nadziei; 1993 – Ałef-Bejs – Pieśni i piosenki żydowskie; 2009 – 40 piosenek Sławy Przybylskiej; 2015 – Mój Okudżawa; 2023 – Pamiętasz była jesień.
Ksiązki m.in.: Sława Przybylska, "…na ścieżkach życia" – album, Otwock 2014; Sława Przybylska, "Blask poetyckiego słowa. Osobista antologia wierszy ...O mnie, ...do mnie, ...dla mnie, i tych, które śpiewam, oraz tych, do których wracam", Otwock 2014; Sława Przybylska, "Radosny smutek przemijania" – album, wydawnictwo Barbelo, Warszawa 2016.
"...Ja po prostu nie zwracam uwagi, czy czas płynie. Może i płynie, ale to właściwie my płyniemy, my przemijamy. Należy to robić radośnie. Każdy dzień powinien być dziełem sztuki, jak pisała pani profesor Maria Szyszkowska. Trzeba się starać, aby każdy dzień przeżyć pięknie, a wtedy to przemijanie jest jakby niezauważalne. Jeśli mamy powód, albo jeśli wypracujemy powód, ażeby się cieszyć i żeby przekazywać jak najlepsze myśli, jak najlepsze fluidy dla ludzi i otoczenia, to wtedy przemijanie jest naturalne, jak naturalną rzeczą będzie śmierć..." – Sława Przybylska.
PORTRAIT with HISTORY Sława Przybylska
“...Love, friendship are the most important things in life, but what a person does in life is also very important. Because if you do something that comes from passion, it protects you from various disasters, even from the lack of this love. I am a lonely person at the moment, because my husband left me and if I didn't have this passion, singing, I would probably leave, because there would be no point in living. And still there is emptiness around and a very difficult kind of loneliness, because I wake up in the morning and there is no one with whom I could share a word, sun, thought. There is no one to talk to, no one to make breakfast for. Loneliness is worse than loneliness, because it gives you a feeling of a huge void..." - Sława Przybylska.
Sława Przybylska-Krzyżanowska (born 2 November 1932) is a Polish singer who became popular in 1957 with the song Pamiętasz była jesień ("Do you remember, it was autumn...") Before her musical career, she graduated from art school and then studied foreign trade at the Central School of Foreign Service. Polish President Aleksander Kwaśniewski awarded her the Officer's Cross of the Order of Polonia Restituta.
"...I met and photographed Sława Przybylska for the first time in March 1984, when she came to perform in New York. I must say that I already knew a lot about her at that time and admired her diligence. She was extremely modest in front of the camera, which gave an extraordinary effect..." - Czesław Czapliński.
Selected songs: -Ach panie panowie; - Gdzie są kwiaty z tamtych lat?; - Krakowska kwiaciarka; - Pamiętasz była jesień; - Piosenka o okularnikach; - Słodkie fiołki; - Widzisz mała; - Tango bolero; - Ciao, ciao bambina; - Gorąca noc; - Tango notturno; - Patrzę na twoją fotografię; - Pensylwania!!!; - Na Francuskiej; - Przyjdzie dzień; - Droga na Smoleńsk; - Już nigdy!
Books including: Sława Przybylska, "…on the paths of life" – album, Otwock 2014; Sława Przybylska, "Blask poetyckiego słowa. Osobista antologia wierszy ...O mnie, ...do mnie, ...dla mnie, i tych, którem, oraz tych, do mojego powrotu", Otwock 2014; Sława Przybylska, "Radosny smutek przemijania" – album, Barbelo publishing house, Warsaw 2016.
"…I simply do not pay attention to whether time is passing. It may be passing, but it is actually us who are passing, we who are passing. It should be done joyfully. Every day should be a work of art, as Professor Maria Szyszkowska wrote. We must try to live every day beautifully, and then this passing is as if imperceptible. If we have a reason, or if we work out a reason, to be happy and to convey the best thoughts, the best fluids to people and the environment, then passing away is as natural as death will be a natural thing…”– Sława Przybylska.
Comments