„…Możesz zaprowadzić człowieka do Kongresu, ale nie możesz zmusić go do myślenia…” – Milton Berle.
Milton Berle, urodzony jako Mendel Berlinger, (ur. 12 lipca 1908 w Nowym Jorku, zm. 27 marca 2002 w Los Angeles) – amerykański aktor i komik.
8 lutego 1960 otrzymał dwie własne gwiazdy w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdujące się przy 6263 (telewizja) i 6771 Hollywood Boulevard (radio). Dwukrotny laureat nagrody Emmy jako najbardziej wybitna osobowość kineskopu w 1950 i 1984 został wprowadzony do alei sław Hall of Fame.
Urodził się w Harlemie w rodzinie żydowskiej jako syn Sarah (z domu Glantz) i Mosesa Berlingerów. Nazywał się Mendel Berlinger, ale w wieku 16 lat wybrał pseudonim Milton Berle. Jego ojciec był sprzedawcą farb i lakierów. Miał trzech starszych braci: Phila, Franka i Jacka.
W 1914 jego matka podjęła dodatkową pracę w studiu filmowym Edisona w New Jersey, a następnie zmusiła 6–letniego wówczas Miltona do występów w rolach drugoplanowych, w tym w serialu Perypetie Pauliny (The Perils of Pauline, 1914) czy w roli gazeciarza w pierwszej w historii pełnometrażowej komedii Zabawny romans Charliego i Loloty (1914), w której wystąpił Charlie Chaplin. Pracował także jako model dziecięcy i był Busterem Brownem dla butów „Buster Brown”. W 1920 pod okiem swojej matki po raz pierwszy trafił na scenę Palace Theatre w wodewilu Floradora.
„…Wiele zawdzięczamy Thomasowi Edisonowi - gdyby nie on, oglądalibyśmy telewizję przy świecach. ..” – Milton Berle.
W 1932 zadebiutował na Broadwayu w musicalu Próżności Earla Carrolla. Po umiarkowanym sukcesie w radiu, w latach 1948–1956 występował jako komik we wtorkowym wieczornym cotygodniowym programie rozrywkowym NBC Texaco Star Theater, który przyniósł mu zaszczytne tytuły „Mr. Television” i „Wujek Miltie”. Występował w kabaretach w Las Vegas: Desert Inn (1964, 1972), Caesar’s Palace (1972), Frontier Hotel (1974) i Sands Hotel (1974), a także Playboy Plaza w Miami Beach (1972) i Hyatt Regency O’Hare w Chicago (1975).
"…Miltona Berle spotkałem 1 listopada 1989 r. w Nowym Jorku, miał wówczas ponad 80 lat i musze powiedzie, że był w znakomitej formie, precyzyjnie wiedział jak ustawić się, aby efekt był wspaniały…” – Czeslaw Czaplinski.
W biograficznym dramacie telewizyjnym ABC Legenda Valentino (The Legend of Valentino, 1975) z Franco Nero wcielił się w postać producenta filmowego Jessego Lasky’ego. W filmie przygodowym Księga baśni (Storybook, 1994) z Williamem McNamarą i Jackiem Scalią zagrał rolę Illuzora. Za rolę Saula Howarda w operze mydlanej dla młodzieży Fox Beverly Hills, 90210 w 1995 był nominowany do nagrody Emmy.
Zmarł 27 marca 2002 na raka jelita grubego w wieku 93 lat.
Filmy m.in.: 1920: Znak Zorro jako chłopiec; 1960: Pokochajmy się – w roli samego siebie; 1963: Ten szalony, szalony świat jako J. Russell Finch; 1984: Danny Rose z Broadwayu – w roli samego siebie; 1985: Wielka przygoda Pee Wee Hermana – w roli samego siebie; 1989: Ahoj dziewczyny – w roli samego siebie; 1979: Wielka wyprawa muppetów jako Mad Man Mooney.
Seriale m.in.: 1966: Batman jako Louie Lilac; 1967: I Dream of Jeanniejako Charles; 1968: Ironside jako Ross Howard;1968: Batman jako strażnik więzienny; 1971: Mannix jako Danny Brite; 1977: Statek miłości jako Cyril Wolfe; 1979: Statek miłości jako Ed „Flash” Taylor ;1981: Szpital miejski jako Micky Miller 1981: Statek miłości jako Zeke; 1983: Statek miłości jako Pan Fenley; 1985: Niesamowite historie – w roli samego siebie; 1985: Statek miłościjako Lionel Cooper; 1985: Napisała: Morderstwo jako Lew Feldman; 1987: Statek miłości – w roli samego siebie; 1992: Bajer z Bel-Air jako Max Jakey; 1993: Matlock jako Harvey Chase; 1994: Prawo Burke’a jako Buddy Boyle; 1995: Roseanne jako transwestyta na weselu;1995: Beverly Hills, 90210 jako Saul Howard; 1995: Pomoc domowa jako wujek Manny Rosenberg; 1996: Na południe jako Shelley Litvak; 1996: Jak dwie krople czekolady jako Edgar Boggs.
„…Pieniądze nie kupią ci szczęścia, ale pomogą ci szukać go w wielu innych miejscach…” – Milton Berle.
PORTRAIT with HISTORY Milton Berle
"...You can lead a man to Congress, but you can't make him think..." – Milton Berle.
Milton Berle, born Mendel Berlinger, (born July 12, 1908 in New York City, died March 27, 2002 in Los Angeles) - American actor and comedian.
On February 8, 1960, he received two stars on the Los Angeles Walk of Fame, located at 6263 (television) and 6771 Hollywood Boulevard (radio). The two-time Emmy Award winner as the most outstanding personality of the kinescope in 1950 and 1984 was inducted into the Hall of Fame.
He was born in Harlem to a Jewish family, the son of Sarah (née Glantz) and Moses Berlinger. His name was Mendel Berlinger, but at the age of 16 he chose the pseudonym Milton Berle. His father was a paint and varnish salesman. He had three older brothers: Phil, Frank and Jack.
In 1914, his mother took on additional work at Edison's New Jersey film studio and then forced the then 6-year-old Milton into supporting roles, including a role in the serial The Perils of Pauline (1914) and as a paperboy in the first-ever feature-length comedy, The Funny Romance of Charlie and Lolota (1914), starring Charlie Chaplin. He also worked as a child model and was Buster Brown for Buster Brown shoes. In 1920, under his mother's tutelage, he made his first appearance on the Palace Theatre stage in the vaudeville Floradora.
"...We owe a lot to Thomas Edison - if it wasn't for him, we'd be watching television by candelight..." – Milton Berle.
In 1932, he made his Broadway debut in Earl Carroll's Vanities. After moderate radio success, he appeared as a stand-up comedian on NBC's Tuesday night weekly variety show Texaco Star Theater from 1948 to 1956, earning him the honorifics of "Mr. Television" and "Uncle Miltie." He performed in Las Vegas cabarets at the Desert Inn (1964, 1972), Caesar's Palace (1972), Frontier Hotel(1974), and Sands Hotel (1974), as well as the Playboy Plaza in Miami Beach(1972) and the Hyatt Regency O'Hare in Chicago (1975).
“…I met Milton Berle on November 1, 1989 in New York, he was over 80 years old then and I must say he was in excellent shape, he knew precisely how to position himself to achieve a wonderful effect…” – Czeslaw Czaplinski.
In the ABC biographical television drama The Legend of Valentino (1975), with Franco Nero, he played film producer Jesse Lasky. In the adventure film Storybook (1994) with William McNamara and Jack Scalia, he played the role of Illuzor. For his role as Saul Howard in the Fox youth soap opera Beverly Hills, 90210 in 1995, he was nominated for an Emmy Award.
He died on March 27, 2002 of colon cancer at the age of 93.
Films include: 1920: The Mark of Zorro as a boy; 1960: Let's Make Love - as himself; 1963: It's a Mad, Mad, Mad, Mad World as J. Russell Finch; 1984: Danny Rose on Broadway - as himself; 1985: Pee-Wee's Big Adventure - as himself; 1989: Girls Ahoy - as himself; 1979: The Muppet Show as Mad Man Mooney.
TV series include: 1966: Batman as Louie Lilac; 1967: I Dream of Jeannie as Charles; 1968: Ironside as Ross Howard;1968: Batman as prison guard; 1971: Mannix as Danny Brite; 1977: The Love Boat as Cyril Wolfe; 1979: The Love Boat as Ed "Flash" Taylor;1981: General Hospital as Micky Miller; 1981: The Love Boat as Zeke; 1983: The Love Boat as Mr. Fenley; 1985: Amazing Stories – as himself; 1985: The Love Boat as Lionel Cooper; 1985: Murder, She Wrote as Lew Feldman; 1987: The Love Boat – as himself; 1992: The Fresh Prince of Bel-Air as Max Jakey; 1993: Matlock as Harvey Chase; 1994: Burke's Law as Buddy Boyle; 1995: Roseanne as a transvestite at a wedding; 1995: Beverly Hills, 90210 as Saul Howard; 1995: The Housekeeper as Uncle Manny Rosenberg; 1996: Down South as Shelley Litvak; 1996: Two Drops on Chocolate as Edgar Boggs.
"...Money can't buy you happiness, but it helps you look for it in a lot more places..." – Milton Berle.
Comments