„…Obiecałam sobie nigdy, ale to nigdy nie oceniać ludzi. Bo nigdy nie wiemy, co się kryje pod pozorami ludzkich motywacji i zachowań…” – Katarzyna Grochola.
Anna Katarzyna Grochola (ur. 18 lipca 1957 w Krotoszynie) – pisarka.
Jedna z najpoczytniejszych i najpopularniejszych polskich pisarek współczesnych – jej książki sprzedały się w nakładzie ponad 4 mln egzemplarzy. Autorka głównie powieści obyczajowych, kierowanych przede wszystkim do kobiecego grona czytelników. Jej najbardziej znane dzieła to Nigdy w życiu! (2001) i Ja wam pokażę!(2004), które doczekały się adaptacji w postaci filmów o takich samych tytułach.
Urodziła się w Krotoszynie, ale dorastała w Poznaniu, Wałbrzychu i Warszawie. Jest córką prawnika Władysława Grocholi i jego żony Lidii, polonistki. Ma młodszego brata Władysława. Jej dziadek, Władysław Grochola, był majorem Wojska Polskiego.
Od dziecka interesowała się literaturą i pisaniem, a pierwszą książkę napisała w wieku 11 lat. Ukończyła klasę humanistyczną w VII Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego w Warszawie.
We wczesnym okresie dorosłości była salową w Szpitalu Wolskim. W Libii, dokąd wyjechała z pierwszym mężem w 1978, pracowała jako sekretarka i maszynistka. Wróciła do Polski w 1981 i pracowała jako korektorka w Krajowej Agencji Wydawniczej. Następnie wyjechała do Londynu, gdzie zarabiała, sprzątając mieszkania i pracując u jubilera. Po powrocie do kraju była dyrektorką składu celnego i specjalistką do spraw szkoleń w Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej. Przez osiem lat współpracowała z pismami „Poradnik Domowy” i „Jestem”, w których odpisywała na listy przesyłane przez czytelników do redakcji. Przez rok była konsultantką w biurze matrymonialnym. Pod koniec lat 90. publikowała w czasopismach: „Gracja”, „Marie Claire” oraz „Pani”.
Jako pisarka zadebiutowała powieścią Przegryźć dżdżownicę (1997). Popularność przyniosła jej następna powieść, Nigdy w życiu! (2001). Książka doczekała się trzech kontynuacji: Serce na temblaku (2002), Ja wam pokażę! (2004), A nie mówiłam! (2006), które razem stworzyły czterotomowy cykl Żaby i anioły. W 2010 wydała książkę autobiograficzną pt. Zielone drzwi. Następnie napisała książkę Makatka (2011) z córką Dorotą Szelągowską. W 2019 wydała powieść kryminalną Zranić marionetkę. Łącznie opublikowane zostały jej 24 książki, w tym sześć zbiorów opowiadań i dwie rozmowy z psychoterapeutą Andrzejem Wiśniewskim.
„…Nie wiem, gdzie się kończę Ja, a zaczynasz Ty…” – Katarzyna Grochola.
„…Muszę powiedzieć, że moja pierwsza sesja zdjęciowa z Kasią Grocholą była zupełnie wyjątkowa, odbyła się w Łazienkach Królewskich w Warszawie 20 października 2010 roku. Zaczynająca się jesień, dodała kolorytu, co znakomicie widać na zdjęciach. W następnym roku na wiosnę 26 maja 2011 r. też w Łazienkach Królewskich spotkałem się z Kasią Grocholą i jej córką Dorotą Szelongowską. A jakby podsumowaniem związku z Łazienkami Królewskimi było zaproszenie Katarzyny Grocholi na moje spotkanie ARTYŚCI w ŁAZIENKACH (takich spotkań miałem ponad 100) do Pałacu Myśliwieckiego 2 czerwca 2016 r., skupiając wielu zainteresowanych…” – Czesław Czapliński.
Napisała spektakl radiowy Kot mi schudł (2000) i utwór dramatyczny Pozwól mi odejść (2000). Była współscenarzystką seriali M jak miłość (2001–2002) i Na dobre i na złe (2002) oraz współautorką scenariuszy do filmowej (2006) i serialowej (2007) ekranizacji swojej powieści Ja wam pokażę!.
W latach 2003–2004 współprowadziła audycję Rozmowy niepoprawne w Radiu Kolor. W 2005 założyła Wydawnictwo Autorskie, które zostało zamknięte w 2009. Pisała felietony do miesięczników „Pani” i „Moje smaki życia” oraz publikowała w literackim miesięczniku „Bluszcz”. W parze z Janem Klimentem zajęła trzecie miejsce w 11. edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami (2010). W 2020 prowadziła program dokumentalny Niewidzialne: stop przemocy w Crime+Investigation Polsat, była ambasadorką kampanii „Stop przemocy wobec kobiet” oraz wystąpiła w krótkometrażowym filmie Olgi Bołądź Alicja i żabka. Napisała teksty piosenek na płytę Stanisława Bartosika pt. Moje kochanie (2021).
Z pierwszym mężem, za którego wyszła w wieku 21 lat, ma córkę Dorotę Szelągowską. Z drugim mężem rozstała się po trzech latach małżeństwa. W latach 2004–2010 była nieformalnie związana z fotografem Krzysztofem Jarczewskim. Od 2018 jej trzecim mężem jest muzyk Stanisław Bartosik.
W 1997 zamieszkała w Milanówku pod Warszawą.
Podkreśla przywiązanie do religii rzymskokatolickiej. Mając 21 lat, przystąpiła do chrztu.
W wieku 30 lat przeszła chorobę nowotworową. W 2022 zachorowała na raka prawego płuca.
Publikacje: Powieści Przegryźć dżdżownicę (1997); Nigdy w życiu! (2001) Serce na temblaku (2002); Ja wam pokażę! (2004); Osobowość ćmy (2005); A nie mówiłam!(2006); Trzepot skrzydeł (2008); Kryształowy Anioł (2009); Zielone drzwi (2010); Makatka (2011); Houston, mamy problem! (2012); Przeznaczeni (2016); Zranić marionetkę (2019); Zjadacz czerni 8 (2021); Miłość w cieniu słońca (2023); Wyluzuj, kobieto! (2024); Wywiady-rzeki Z psychoterapeutą Andrzejem Wiśniewskim: Związki i rozwiązki miłosne (2002); Gry i zabawy małżeńskie i pozamałżeńskie (2006).
Zbiory opowiadań Podanie o miłość (2001) Zdążyć przed pierwszą gwiazdką (2002) Upoważnienie do szczęścia (2003) Trochę większy poniedziałek (2013) Zagubione niebo (2014) Pocieszki (2018).
Nagrody: Siedmiokrotna laureatka nagrody Bestsellery Empiku; Nagroda w konkursie dramaturgicznym Tespis za utwór dramatyczny Pozwól mi odejść (2000); Nagroda w konkursie dramaturgicznym Tespis za spektakl radiowy Kot mi schudł(2000); Grand Prix pierwszego Krajowego Festiwalu Polskiego Radia i Telewizji w Sopocie „Dwa Teatry” za spektakl radiowy Kot mi schudł (2001); Nagroda wydawnicza „IKAR” (2001); Nagroda Księgarzy za powieść Trzepot skrzydeł (2008); Nagroda w plebiscycie Mistrzynie stylu XX-lecia „Twojego Stylu” w kategorii „Literatura” (2010); Nagroda w plebiscycie „Róże Gali” w kategorii „Literatura” za książkę Makatka (2011).
„…Dlaczego nie umiem reagować adekwatnie do sytuacji? Jeśli się tego nie nauczę, to przepadłam... Uśmiecham się, kiedy chce mi się płakać, milczę, kiedy chcę coś powiedzieć, zgadzam się, kiedy cała moja dusza krzyczy: nie!...” – Katarzyna Grochola.
PORTRAIT with HISTORY Katarzyna Grochola
“…I promised myself never, ever to judge people. Because we never know what is hidden under the appearances of human motivations and behavior..." - Katarzyna Grochola.
Anna Katarzyna Grochola (born July 18, 1957 in Krotoszyn) – writer.
One of the most widely read and popular contemporary Polish writers - her books have sold over 4 million copies. Author of mainly social novels, addressed primarily to female readers. Her most famous works include Never in a Lifetime! (2001) and I'll Show You! (2004), which were adapted into films with the same titles.
She was born in Krotoszyn, but grew up in Poznań, Wałbrzych and Warsaw. She is the daughter of Władysław Grochola, a lawyer, and his wife Lidia, a Polish teacher. He has a younger brother, Władysław. Her grandfather, Władysław Grochola, was a major in the Polish Army.
She was interested in literature and writing since childhood, and wrote her first book at the age of 11. She graduated from the humanities class at the 7th Secondary School. Juliusz Słowacki in Warsaw.
In her early adulthood, she was an orderly at the Wolski Hospital. In Libya, where she went with her first husband in 1978, she worked as a secretary and typist. She returned to Poland in 1981 and worked as a proofreader at the National Publishing Agency. Then she went to London, where she earned money by cleaning apartments and working for a jeweler. After returning to the country, she was the director of a customs warehouse and a training specialist at the Foundation for the Development of Local Democracy. For eight years she cooperated with the magazines "Poradnik Domowy" and "Jest", where she replied to letters sent by readers to the editorial office. She was a consultant in a dating agency for a year. In the late 1990s, she published in the following magazines: "Gracja", "Marie Claire" and "Pani".
She made her debut as a writer with the novel Przegryźć dziedźwca (1997). Her next novel, Never in My Life!, brought her popularity. (2001). The book had three sequels: Serce na temblaku (2002), I'll show you! (2004), I told you so! (2006), which together created the four-volume series Frogs and Angels. In 2010, she published an autobiographical book titled Green door. Then she wrote the book Makatka (2011) with her daughter Dorota Szelągowska. In 2019, she published a crime novel, Hurt the Marionette. In total, she published 24 books, including six collections of short stories and two conversations with psychotherapist Andrzej Wiśniewski.
“…I don't know where I end and you begin…” – Katarzyna Grochola.
“…I must say that my first photo session with Kasia Grochola was completely unique, it took place in the Royal Łazienki Park in Warsaw on October 20, 2010. The beginning of autumn added color, which can be clearly seen in the photos. The following year, in the spring of May 26, 2011, I met Kasia Grochola and her daughter Dorota Szelongowska in the Royal Łazienki Park. And if the summary of the connection with the Royal Łazienki Park was Katarzyna Grochola's invitation to my meeting ARTISTS in ŁAZIENKI (I had over 100 such meetings) at the Myśliwiecki Palace on June 2, 2016, bringing together many interested people..." - Czesław Czapliński.
She wrote a radio play Kot mi slimł (2000) and a drama piece Let me leave (2000). She was a co-writer of the series M jak miłość (2001–2002) and Na dobre i na evil (2002), and co-author of the scripts for the film (2006) and TV series (2007) adaptations of her novel I'll show you!.
In the years 2003–2004, she co-hosted the program Rozmowy incorrectne on Radio Kolor. In 2005, she founded the Wydawnictwo Autorskie publishing house, which was closed in 2009. She wrote columns for the monthly magazines "Pani" and "Moje flavors of life" and published in the literary monthly "Bluszcz". Together with Jan Kliment, she took third place in the 11th edition of the TVN entertainment program Dancing with the Stars (2010). In 2020, she hosted the documentary program Invisible: Stop Violence on Crime+Investigation Polsat, was an ambassador of the "Stop Violence Against Women" campaign and appeared in Olga Bołądź's short film Alice and the Frog. She wrote song lyrics for Stanisław Bartosik's album entitled My Baby (2021).
She has a daughter, Dorota Szelągowska, with her first husband, whom she married at the age of 21. She separated from her second husband after three years of marriage. In the years 2004–2010, she was informally associated with the photographer Krzysztof Jarczewski. Since 2018, her third husband is musician Stanisław Bartosik.
In 1997 she lived in Milanówek near Warsaw.
It emphasizes attachment to the Roman Catholic religion. At the age of 21, she was baptized.
At the age of 30, she suffered from cancer. In 2022, she suffered from right lung cancer.
Publications: Novels Bite the Earthworm (1997); Never in my life! (2001); Heart in a Sling (2002); I'll show you! (2004); The Personality of the Moth (2005); I told you so!(2006); Flutter of Wings (2008); Crystal Angel (2009); Green Door (2010); Makatka(2011); Houston, we have a problem! (2012); Destined (2016); Hurt the Puppet (2019); Black Eater 8 (2021); Love in the Shadow of the Sun (2023); Chill out, woman! (2024); Interviews-rivers With psychotherapist Andrzej Wiśniewski: Love relationships and solutions (2002); Marital and extramarital games and fun (2006).
Short story collections Application for Love (2001), Making it Before the First Star (2002), Authorization for Happiness (2003), A Little Bigger Monday (2013), Lost Heaven (2014), Consolations (2018).
Awards: Seven-time winner of the Empik Bestsellers award; Award in the Tespis drama competition for the drama Let me leave (2000); Award in the Tespis drama competition for the radio play Kot mi slimł (2000); Grand Prix of the first National Festival of Polish Radio and Television in Sopot "Dwa Teatry" for the radio play Cat mi slim (2001); "IKAR" publishing award (2001); Booksellers Award for the novel Flutter of Wings (2008); Award in the Masters of Style of the 20th Anniversary of "Twój Styl" plebiscite in the "Literature" category (2010); Award in the "Róże Gali" plebiscite in the "Literature" category for the book Makatka (2011).
“…Why can't I react adequately to the situation? If I don't learn this, I'm lost... I smile when I feel like crying, I'm silent when I want to say something, I agree when my whole soul screams: no!..."- Katarzyna Grochola.
Comentarios