Jerzy Andrzej Starak (ur. 12 grudnia 1947 w Cieszynie) – przedsiębiorca.
Absolwent Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Pracował we Włoszech, w okresie PRL założył Comindex, jedno z największych przedsiębiorstw polonijnych.
W latach 90. wprowadzał na polski rynek duże koncerny z branży FMCG: Nutricię i Colgate-Palmolive, a także markę Bols. W 2000 kupił Polpharmę (kontrolując w 2015 64,5% akcji), a w 2012 przejął warszawską Polfę. Uzyskał udziały także w Zakładach Tłuszczowych Kruszwica i Herbapolu Lublin. Poprzez Polpharmę zainwestował w centrum badań i rozwoju nad lekami Polpharma Biologics w Gdańsku. Powoływany w skład rad nadzorczych (m.in. Banku Polska Kasa Opieki).
Od 1990 Jerzy Starak notowany jest na liście 100 najbogatszych Polaków tygodnika „Wprost” (najwyżej na miejscu 4. w 1993 i w 2001). W 2021 uplasował się na czwartej pozycji listy najbogatszych Polaków magazynu „Forbes” z majątkiem wycenianym na 12,8 mld zł.
„…Tegoroczna (2025) lista 100 najbogatszych Polaków jest wyjątkowa, bo po raz pierwszy wszyscy na liście są miliarderami. To pierwsza tego typu sytuacja w prowadzonym od 20 lat zestawieniu "Forbesa".
Jak pisze „Forbes” polski biznes cały czas się bogaci, w tym roku w Polsce było aż 107 miliarderów! To oznacza, że aż siedem osób z miliardami na koncie znalazło się poza listą czasopisma. Dla porównania, dwa lata temu w Polsce było 78 miliarderów, a rok temu 92. Lista 100 najbogatszych Polaków 2025 r. "Forbes" – 1.Michał Sołowow - 28,11 MLD zł a 2.Jerzy Starak - 24,87 MLD zł…” – Czesław Czapliński.
We wrześniu 1999 do Porto Cervo na Sardynii zaprosił mnie Jerzy Starak, gdzie był również Jan Kulczyk - https://www.czczaplinski.com/post/portrety-z-historią-jan-kulczyk-na-rowerze - z którym od lat się znałem, co opisałem w nowojorskim magazynie KARIERA lipiec-październik 1999 pt. Regaty Maxi Yacht Rolex Cup na Sardynii – Czesław Czapliński: Co dwa lata w Porto Cervo na Sardynii odbywają się regaty Maxi Yacht Rolex Cup, które skupiają największe i najsławniejsze na świecie jachty. Honorowymi członkami niezwykle prestiżowej imprezy są m.in.: król Hiszpanii, Aga Khan, Edmond de Rothschild. W tym roku, na początku września, w regatach uczestniczył polski jacht „Łódka Bols", który na wodzie zajął zaszczytne trzecie miejsce. „Łódka Bols” uległa słynnym jachtom „Sayonara” Larry Ellisona i ,Sagamore” Jamesa Dolana, kosztującemu ponad 8 mln dolarów. „Łódkę Bols" prowadził dwukrotny zloty medalista olimpijski Pelle Peterson. W załodze „Łódki Bols”, która ma 24 m długości i 547 m kwadratowych żagli, są przedstawiciele 15 narodowości, a aż 30 proc. to Polacy. Wyścig największych oceanicznych jachtów wokół wyspy La Maddalena u brzegów Sardynii to nieprawdopodobne widowisko, filmowane z szybkich lodzi, helikopterów, niektórzy porównują je do samochodowej Formuły pierwszej.
Sardynia to druga po Sycylii największa wyspa Włoch. Swą kulturową odrębność zawdzięcza położeniu, warunkom naturalnym i niezmiernie powikłanej historii. Kim byli pierwsi mieszkańcy Sardynii? Do dziś nie wiadomo. Pozostały po nich kamienne budowle przypominające wieże (największe z nich mają 21 metrów), nazywane nuraghi, których blisko 7 tys. rozsianych jest po całej wyspie. Pochodzą z lat 1500 do 500 przed Chrystusem i pełniły rolę mieszkalno-obronną. Sardynia usiana jest pamiątkami z najazdów Fenicjan, Kartagińczyków, Rzymian, Arabów, Bizantyjczyków, Hiszpanów... Aby lepiej zrozumieć trzeba cofnąć się do okresu największego rozwoju cywilizacji morskiej od X do VIII w. p.n.e., kiedy Sardynia prowadziła handel z mieszkańcarni wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego. Sardyńczycy, otoczeni od północy przez Rzymian, a od południa przez Kartagińczyków, walczyli po obu stronach. Wojna zakończyła się klęską Kartaginy, a w decydującej bitwie w 177 r. p.n.e. zginęło 12 tys. mieszkańców. Ci, którym udało sig przetrwać, uciekli w trudno dostępne góry i zachowali niezależność wobec władzy Cesarstwa Rzymskiego. Po upadku Cesarstwa Rzymskiego, Sardynią zawładneli cesarze z Bizancjum, szturmowali wybrzeże Arabowie z Andaluzji, Normanowie, piraci berberyjscy. W XI w. zawładnęła Sardynią Piza, nie chciała się z tym pogodzić Genua i przez trzy wieki wyrywali sobie lepsze partie wyspy.
W 1297 r. papież Bonifacy VIII przekazał władzę nad Sardynią i Korsyką królowi Aragonii Jakubowi II, w zamian za co ten miał się zrzec roszczeń wobec Sycylii. W rezultacie w 1323 r. wyspa przeszła pod panowanie Hiszpanii.
Podczas wojny o sukcesje hiszpańską (1701—1720), Cagliari (obecna stolica Sardynii) zostało zniszczone przez flotę angielską i na krótko zajęte przez Anglików. Na mocy pokoju utrechtskiego Sardynię przyznano Austrii. W 1720 r. w wyniku objęcia Sardynii przez księcia Sabaudii, Wiktora Amadeusza, powstało Królestwo Sardynii.
Pod koniec XIX w. wojska sardyńskie pod dowództwem Giuseppe Garibaldiego opanowaly cały półwysep; zakończone w 1861 r. powstanie doprowadziło do zjednoczenia Włoch, a Sardynia stała się częścią państwa włoskiego. Przez lata Sardynia, położona z dala od stałego lądu i posiadająca trudno dostępne góry Genargentu, była centrum przestępczości. W przypadku rozlewu krwi, zaczynały się krwawe porachunki i mogło dojść do vendetty, zemsty trwającej dziesięciolecia, w którą angażowały się nie tylko jednostki, lecz cale wsie i regiony. Taka wrogość panowała przez wiele lat w Orgasolo, daleko w górach Barbagia, tradycyjnej ostoi bandytów, zapoczątkowana przez kłótnię o spadek, gdzie w ciągu 14 lat zginęli nieomal wszyscy członkowie dwóch zwaśnionych rodów.
Po zakończeniu II wojny Światowej Sardynia uzyskała autonomię i zaczęła się szybko rozwijać. Za dyktatury Benito Mussoliniego wiele dobrego zrobiono dla Sardynii: osuszono bagna, przebito przez góry autostradę, zbudowano szereg dróg. W czasie szczytu sezonu turystycznego — lipiec, sierpień — spokojna wyspa staje się zatłoezona, na lotniskach co kilka minut lądują samoloty z całego świata, a do portów przypływają promy z Palermo, Neapolu, Genui....
Najsłynniejszym regionem wypoczynkowym na wyspie jest Costa Smeralda, „Szmaragdowe Wybrzeże”, oddalone 12 km na północ od Olbii, położone między zatokami Cugnana a Arzachena. Rejon ten uważany jest za jeden z najpiękniejszych nad Morzem Środziemnym. Ciągnące się kilometrami dzikie plaże z dziesiątkami przybrzeżnych wysepek, na które można się dostać łodzią. Legenda głosi, że w 1958 r. zawinąl do brzegów Costa Smeralda jacht Agi Khana, aby schronić sig przed sztormem. Potentat finansowy tak zachwycił się urokami tego miejsca, że 4 lata później wysłał tu przedstawicieli swojego konsorcjum, aby od rolników wykupili ziemię. W ciągu kilku lat rybacka wioska porto Cervo, z okolicami, gdzie powstały luksusowe hotele, przekształciła się w jedno z najbardziej luksusowych na świecie miejsc wypoczynkowych, w których bywają miliarderzy, koronowane głowy i gwiazdy estrady. Porto Cervo to idylliczny ekskluzywny kurort, w którym traci się poczucie czasu i zapomina o problemach dnia codziennego. Centralną częścią jest wielka przystań jachtów i żaglowców. Większość z nich to prawdziwe cacka, z wieloosobową załogą i helikopterami lądującymi na pokładach, odpoczywają najbogatsi turyści.
Najsłynniejszym regionem wypoczynkowym na wyspie jest Costa Smeralda, Szmaragdowe Wybrzeże”, oddalone 12 km na północ od Olbii, położone między zatokami Cugnana a Arzachena. Rejon ten uważany jest za jeden z najpiękniejszych nad Morzem Śródziemnym.
„…Po powrocie z Sardynii, zaczęliśmy współpracować na polu medycznym, zaproponowałem Jurkowi Starakowi książki pt. „LEKARZE w walce o zdrowie”. W 2002 r. wyszedł pierwszy tom, a potem dwa następne 2003 i 2004. W każdej książce było 15 lekarzy, m.in. takie sławy jak: Antoni J. Dziatkowiak, Wojciech K. Noszczyk, Zbigniew F. Religa, Zbigniew Lew-Starowicz, Andrzej Bochenek, Piotr Kuna, Jerzy Woj-Wojciechowski, Ariadna Gierek-Łapińska, Jan Lubiński, Henryk Skarżyński, Cezary Szczylik…Do każdej z nich Jerzy Starak (Przewodniczący Rady Nadzorczej Polpharma SA) napisał wstęp. A po każdym wyjściu kolejnego tomu, odbywało się uroczyste spotkanie z profesorami w ekskuzynej restauracji Belvedere w Łazienkach Królewskich w Warszawie. Wielu profesorów mówiło, że po raz pierwszy zostało tak poważnie potraktowanych…” – Czesław Czapliński.
Konstanty Radziwiłł, prezes Naczelnej Rady Lekarskiej napisał w „Gazecie Lekarskiej”: Po przejrzeniu książki panów Czesława Czaplińskiego i Jana Kubickiego "Lekarze w walce o zdrowie" zrobiło mi się jakoś cieplej na sercu. Tyle pomyj wylano ostatnio na głowy lekarzy, że pojawienie się tej pozycji pokazującej prawdziwe, dobre oblicze polskiej medycyny jest naprawdę potrzebne. (...) O tym, co marne i złe zapomnijmy na chwilę, pochylając się nad pasjonującymi wywiadami o życiu naszych znakomitych kolegów. (...) A potem... Zróbmy coś z naszymi postawami, karierami, życiem, aby kiedyś i do nas ktoś przyszedł po radę: jak żyć? Oba wydane już tomy tej książki mogą być dla każdego, nie tylko dla lekarza, źródłem wiedzy zarówno o tym, co dziś w medycynie najbardziej aktualne, jak i o naszym dziedzictwie, doświadczeniu gromadzonym przez najwybitniejszych przedstawicieli medycyny.
W 2008 Jerzy Starak powołał Fundację Rodziny Staraków deklarującą działania wspierające zdolnych młodych ludzi.
Jerzy Starak odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim (2003) i Oficerskim (2012), Orderu Odrodzenia Polski. W 2024 uhonorowany został Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
W 2011 otrzymał Nagrodę im. Andrzeja Wierzbickiego przyznawaną przez Konfederację Lewiatan dla przedsiębiorców. W 2013 otrzymał Perłę Honorową Polskiej Gospodarki (w kategorii krzewienie wartości społecznych).
Dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną ma syna Patryka. Jego drugą żoną została przedsiębiorca Anna Woźniak-Starak, z którą ma córkę Julię. Pasierbem Jerzego Staraka (synem jego drugiej żony z poprzedniego małżeństwa) był Piotr Woźniak-Starak, producent filmowy i mąż Agnieszki Woźniak-Starak.
Wraz z żoną został właścicielem kolekcji sztuki powstałej po 1945 oraz dworu w Oborach, który przejdzie gruntowną rewitalizację. Ważną rolę w planowanych zmianach odegra Renzo Piano, włoski architekt światowej sławy, laureat Nagrody Pritzkera. Odpowiada on m.in. za projekt Centrum Pompidou w Paryżu. Teraz zaprojektuje muzeum w Oborach.
"…Ja nigdy nie mam pieniędzy, bo jak tylko pojawia się nadwyżka, natychmiast wiem, w co ją włożyć. Pomysły same przychodzą mi do głowy, często przypadkiem…" — powiedział o sobie Jerzy Starak w książce "Bohaterowie polskiej transformacji".
PORTRAIT with HISTORY Jerzy Starak
Jerzy Andrzej Starak (born December 12, 1947 in Cieszyn) – entrepreneur.
A graduate of the Warsaw University of Life Sciences. He worked in Italy, and during the Polish People's Republic he founded Comindex, one of the largest Polish enterprises.
In the 1990s, he introduced large FMCG concerns to the Polish market: Nutricia and Colgate-Palmolive, as well as the Bols brand. In 2000, he bought Polpharma (controlling 64.5% of shares in 2015), and in 2012 he took over Polfa in Warsaw. He also obtained shares in Zakłady Tłuszczowe Kruszwica and Herbapol Lublin. Through Polpharma, he invested in the drug research and development center Polpharma Biologics in Gdańsk. Appointed to supervisory boards (including Bank Polska Kasa Opieki).
Since 1990, Jerzy Starak has been included in the list of the 100 richest Poles of the weekly "Wprost" (the highest position was 4th in 1993 and 2001). In 2021, he was ranked fourth on the Forbes magazine's list of the richest Poles, with a fortune valued at PLN 12.8 billion.
“…This year's (2025) list of the 100 richest Poles is unique because for the first time everyone on the list is a billionaire. This is the first situation of this type in the Forbes ranking that has been running for 20 years.
As Forbes writes, Polish business is getting richer all the time, this year there were as many as 107 billionaires in Poland! This means that as many as seven people with billions in their accounts were excluded from the magazine's list. For comparison, two years ago there were 78 billionaires in Poland, and a year ago 92. List of the 100 richest Poles in 2025. "Forbes" - 1. Michał Sołowow - PLN 28.11 BILLION and 2. Jerzy Starak - PLN 24.87 BILLION...” - Czesław Czapliński.
In September 1999, Jerzy Starak invited me to Porto Cervo in Sardinia, where Jan Kulczyk was also there - https://www.czczaplinski.com/post/portrety-z-historią-jan-kulczyk-na-rowerze - with whom I had known for years, which I described in the New York magazine KARIERA July-October 1999 entitled Maxi Yacht Rolex Cup regatta in Sardinia - Czesław Czapliński: Every two years, the Maxi Yacht Rolex Cup regatta takes place in Porto Cervo in Sardinia, bringing together the largest and most famous yachts in the world. Honorary members of the extremely prestigious event include: the King of Spain, the Aga Khan, and Edmond de Rothschild. This year, at the beginning of September, the Polish yacht "Łódka Bols" took part in the regatta, taking an honorable third place on the water. "Łódka Bols" was defeated by the famous yachts "Sayonara" by Larry Ellison and "Sagamore" by James Dolan, costing over $8 million. "Łódka Bols" was sailed by two-time Olympic gold medalist Pelle Peterson. The crew of "Łódka Bols", which is 24 m long and has 547 square m of sails, includes representatives of 15 nationalities, and as many as 30 percent they are Poles. The race of the largest ocean yachts around the island of La Maddalena on the coast of Sardinia is an incredible spectacle, filmed from high-speed boats and helicopters, some compare it to the Formula One car race.
Sardinia is the second largest island in Italy after Sicily. It owes its cultural distinctiveness to its location, natural conditions and extremely complicated history. Who were the first inhabitants of Sardinia? It is still unknown. What they left behind were stone structures resembling towers (the largest of them are 21 meters high), called nuraghi, of which there are nearly 7,000. are scattered all over the island. They date from 1500 to 500 BC and played a residential and defensive role. Sardinia is dotted with souvenirs from the invasions of the Phoenicians, Carthaginians, Romans, Arabs, Byzantines, Spaniards... To better understand, you need to go back to the period of the greatest development of maritime civilization from the 10th to the 8th century BC, when Sardinia traded with the inhabitants of the eastern coast of the Mediterranean Sea. The Sardinians, surrounded on the north by the Romans and on the south by the Carthaginians, fought on both sides. The war ended with the defeat of Carthage, and in the decisive battle in 177 BC. 12 thousand died inhabitants. Those who managed to survive fled to the difficult-to-reach mountains and maintained their independence from the power of the Roman Empire. After the fall of the Roman Empire, Sardinia was taken over by emperors from Byzantium, Arabs from Andalusia, Normans and Barbary pirates stormed the coast. In the 11th century, Pisa took over Sardinia, but Genoa did not want to accept it and for three centuries they took the better parts of the island.
In 1297, Pope Boniface VIII transferred power over Sardinia and Corsica to King James II of Aragon, in exchange for which he was to renounce his claims to Sicily. As a result, in 1323 the island came under Spanish rule.
During the War of the Spanish Succession (1701-1720), Cagliari (the current capital of Sardinia) was destroyed by an English fleet and briefly occupied by the English. Under the Peace of Utrecht, Sardinia was granted to Austria. In 1720, as a result of the acquisition of Sardinia by the Duke of Savoy, Victor Amadeus, the Kingdom of Sardinia was established.
At the end of the 19th century, Sardinian troops under the command of Giuseppe Garibaldi took over the entire peninsula; the uprising that ended in 1861 led to the unification of Italy, and Sardinia became part of the Italian state. For years, Sardinia, located far from the mainland and with the difficult-to-reach Genargentu Mountains, was a crime center. In the event of bloodshed, bloody scores began and a vendetta could result, a revenge lasting decades, in which not only individuals, but entire villages and regions were involved. Such hostility prevailed for many years in Orgasolo, far in the Barbagia Mountains, a traditional stronghold of bandits, sparked by an inheritance dispute where almost all members of the two feuding families were killed within 14 years.
After the end of World War II, Sardinia gained autonomy and began to develop rapidly. During the dictatorship of Benito Mussolini, much good was done for Sardinia: the swamps were drained, a highway was driven through the mountains, and a number of roads were built. During the peak tourist season - July, August - the quiet island becomes crowded, planes from all over the world land at the airports every few minutes, and ferries from Palermo, Naples, Genoa arrive at the ports...
The most famous holiday region on the island is Costa Smeralda, the "Emerald Coast", 12 km north of Olbia, located between the bays of Cugnana and Arzachena. This region is considered one of the most beautiful in the Mediterranean. Wild beaches stretching for miles with dozens of coastal islands that can be reached by boat. Legend has it that in 1958, the Aga Khan's yacht docked at the shores of the Costa Smeralda to shelter from a storm. The financial tycoon was so fascinated by the charms of this place that four years later he sent representatives of his consortium here to buy the land from farmers. Within a few years, the fishing village of Porto Cervo, with its surroundings where luxury hotels have been built, has transformed into one of the most luxurious holiday destinations in the world, frequented by billionaires, crowned heads and stage stars. Porto Cervo is an idyllic exclusive resort where you lose track of time and forget about everyday problems. The central part is a large marina for yachts and sailing ships. Most of them are real gems, with a multi-person crew and helicopters landing on the decks, where the richest tourists relax.
The most famous holiday region on the island is Costa Smeralda, 12 km north of Olbia, between the bays of Cugnana and Arzachena. This region is considered one of the most beautiful in the Mediterranean.
“…After returning from Sardinia, we started working together in the medical field, I suggested books to Jurek Starak entitled "DOCTORS in the fight for health". In 2002, the first volume was published, and then two more in 2003 and 2004. Each book contained 15 doctors, including: such celebrities as: Antoni J. Dziatkowiak, Wojciech K. Noszczyk, Zbigniew F. Religa, Zbigniew Lew-Starowicz, Andrzej Bochenek, Piotr Kuna, Jerzy Woj-Wojciechowski, Ariadna Gierek-Łapińska, Jan Lubiński, Henryk Skarżyński, Cezary Szczylik... Jerzy Starak (Chairman of the Supervisory Board of Polpharma SA) wrote an introduction to each of them. And after each publication of the next volume, a ceremonial meeting with professors was held in the exclusive Belvedere restaurant in the Royal Łazienki Park in Warsaw. Many professors said that it was the first time they had been taken so seriously…” – Czesław Czapliński.
Konstanty Radziwiłł, president of the Supreme Medical Council, wrote in "Gazeta Lekarska": After reading the book by Mr. Czesław Czapliński and Jan Kubicki "Doctors in the fight for health", my heart somehow felt warmer. So much waste has been poured on doctors' heads recently that the appearance of this book showing the true, good face of Polish medicine is really needed. (...) Let's forget about what is miserable and bad for a moment, listening to fascinating interviews about the lives of our distinguished colleagues. (...) And then... Let's do something about our attitudes, careers, lives, so that one day someone will come to us for advice: how to live? Both volumes of this book, already published, can be a source of knowledge for everyone, not only for doctors, both about what is most current in medicine today, as well as about our heritage and the experience accumulated by the most outstanding representatives of medicine.
In 2008, Jerzy Starak established the Starak Family Foundation, which declares activities supporting talented young people.
Jerzy Starak awarded, among others, Knight's Cross (2003) and Officer's Cross (2012), Order of Polonia Restituta. In 2024, he was awarded the Gold Medal for Merit to Culture Gloria Artis.
In 2011 he received the Award. Andrzej Wierzbicki awarded by the Lewiatan Confederation for entrepreneurs. In 2013, he received the Honorary Pearl of the Polish Economy (in the category of promoting social values).
Married twice. He has a son, Patryk, with his first wife. His second wife was entrepreneur Anna Woźniak-Starak, with whom he has a daughter, Julia. Jerzy Starak's stepson (the son of his second wife from a previous marriage) was Piotr Woźniak-Starak, a film producer and husband of Agnieszka Woźniak-Starak.
Together with his wife, he became the owner of an art collection created after 1945 and a manor house in Obory, which will undergo thorough revitalization. Renzo Piano, a world-famous Italian architect and winner of the Pritzker Prize, will play an important role in the planned changes. He is responsible, among others, for: for the design of the Pompidou Center in Paris. Now he will design a museum in Obory.
"...I never have money, because as soon as there is a surplus, I immediately know what to put it into. Ideas come to my mind, often by accident..." - said Jerzy Starak about himself in the book "Heroes of Polish Transformation".
Comments