Jerzy Dołęga-Chodasiewicz (ur. 28 maja 1932 – zm. 05 sierpnia 2020) – urodzony w Wołominie, absolwent Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, leśnik w lasach gospodarczych w Białostockiem, następnie kustosz Muzeum Przyrodniczo-Leśnego Świętokrzyskiego Parku Narodowego na Świętym Krzyżu (od 1969), współpracownik Studium Syndonologicznego w Krakowie.
„…Jerzego Dołęgę-Chodasiewicza poznałem i fotografowałem 29 lipca 1989 r., dzięki mojemu przyjacielowi, wybitnemu fotografowi krajobrazu mieszkającemu w Kielcach Pawłowi Pierścińskiemu - https://www.czczaplinski.com/post/portret-z-historią-paweł-pierściński - który zaprosił mnie na górę Święty Krzyż, gdzie chyba jako jedynemu udało mi się sfotografować prywatnie Jerzego Dołęgę-Chodasiewicza. Paweł Pierściński, który powiedział mi o Dołędze-Chodasiewiczu zainteresował mnie tym, że zajmował się on Całunem Turyńskim. Co ciekawe, jego zainteresowanie Całunem zaczęło się przypadkowo w warszawskich Łazienkach, gdy szedł do obserwatorium astronomicznego Uniwersytetu Warszawskiego i spotkał się ze znanym radioastronomem z Torunia (później z Krakowa), prof. Konradem Rudnickim, który wręczył mu fotografię twarzy człowieka z Całunu Turyńskiego. Od tego czasu myśl o Całunie – jak wielokrotnie wspominał – towarzyszyła mu przez całe życie. Za pośrednictwem o. Honoriusza Kowalczyka OP z Poznania, skontaktował się z dr. Stanisławem Waliszewskim, który zaprosił go do współpracy w badaniach syndonologicznych i popularyzacji wiedzy o Całunie…” – Czesław Czapliński.
J. Dołęga-Chodasiewicz wykazywał się w tym zakresie niezwykłą aktywnością, pisując artykuły w prasach lokalnych, głosząc liczne wykłady o Całunie, m.in. dla nowicjuszy w klasztorze Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej na Świętym Krzyżu oraz w innych placówkach kościelnych. Miał także swój wkład w przygotowywaną przez S. Waliszewskiego książkę Całun turyński dzisiaj. Opracował wspólnie z jej autorem rozdział „Dlaczego Człowieka z Całunu możemy utożsamiać z Jezusem Chrystusem”, a samodzielnie rozdziały „Trójwymiarowy obraz Całunu” i „Historia Całunu turyńskiego w pierwszym tysiącleciu – najnowsze studia i analiza przekazów źródłowych” oraz ostatni, wspólnie z Bolesławem Makiejem, „Najnowsze hipotezy utworzenia się wizerunku na Całunie turyńskim”. Uczestniczył też w 1993 r. wraz z prof. Władysławem Fenrychem w Międzynarodowym Sympozjum Naukowym o Całunie w Rzymie, składając następnie obszerne sprawozdanie z niego w Krakowie w gronie polskich syndonologów. Zmarł w Domu Opieki Społecznej w Kielcach.
Syndologia, też syndonologia (stgr. σινδών sindṓn – cienka tkanina, zwłaszcza lniana) – nauka zajmująca się badaniami Całunu Turyńskiego (uważanego przez tradycję chrześcijańską za płótno pogrzebowe Jezusa Chrystusa), której celem jest potwierdzenie lub zaprzeczenie jego autentyczności. Powstała na przełomie XIX i XX wieku, po wykonaniu pierwszego zdjęcia Całunu (autorstwa Secondo Pia) w 1898 r. Obejmuje wiele dyscyplin naukowych, między innymi: teologię biblijną, egzegezę biblijną, patrystykę, archeologię biblijną i ogólną, historię Kościoła, prawo hebrajskie i rzymskie, tekstylologię, antropologię, języki orientalne, numizmatykę, chemię, fizykę, medycynę sądową, anatomię, spektografię, optykę, biologię i paleografię.
Pierwsza syndologiczna konferencja naukowa odbyła się latem 1939 w Turynie.
W 1950 roku w Turynie powstało Międzynarodowe Centrum Syndologii, organizujące kongresy naukowe poświęcone Całunowi. Centrum ma własne archiwum, bibliotekę i muzeum. Wydaje specjalistyczne pismo „Sindon”.
W gronie syndonologów znajduje się kilku Polaków. Jako pierwszy Całunem zainteresował się w latach 30. ubiegłego stulecia Stanisław Waliszewski, lekarz z Poznania. W 1981 roku z inicjatywy Jana Pawła II w Krakowie przy Polskim Towarzystwie Teologicznym powołano Studium Syndonologiczne.
Studium Syndonologiczne – studium powołane przez papieża Jana Pawła II w 1981 roku w Krakowie, zajmujące się gromadzeniem materiałów dotyczących Całunu Turyńskiego i wykorzystywaniem ich do szerzenia wiedzy o nim.
Jego prezesem jest ksiądz profesor Jerzy Chmiel, biblista i egzegeta z Papieskiej Akademii Teologicznej. Członkami Studium był także Jerzy Dołęga-Chodasiewicz, leśnik ze Świętego Krzyża i Zenon Ziółkowski, autor publikacji poświęconych Całunowi.
Po raz pierwszy Całun Turyński pokazano w roku 1355 w kolegiacie w Lirey we Francji. Przyciągnął on tłumy. Historycy nie są w stanie dostarczyć rozstrzygającego dowodu, potwierdzającego fałszywość lub autentyczność całunu.
Naukowe badania Całunu rozpoczęły się w roku 1898, kiedy to włoski fotograf amator Secondo Pia sporządził jego pierwsze zdjęcia. Wywołując klisze, Pia zauważył, że obraz z Całunu widoczny jest dużo wyraźniej w negatywie niż w rzeczywistości. Nie miał on jednak żadnej możliwości bliższego zbadania tego zjawiska.
W październiku 1978 roku Całun Turyński udostępniono grupie badaczy, reprezentujących wiele dziedzin nauk ścisłych, znanej jako Shroud of Turin Research project (w skrócie STURP). Naukowcy ci podjęli próbę wyjaśnienia zagadki obrazu na całunie.
Na temat Całunu powstają całe stosy literatury naukowej. Badacze, na podstawie przeprowadzonych analiz, ujawniają wiele nowych faktów dotyczących ukrzyżowania Jezusa. Część z nich zaczęła nawet nazywać Całun Turyński "Piątą Ewangelią".
Do jakich konkluzji doszli uczeni po tylu badaniach?
Nie znaleziono dowodów, aby Całun Turyński miał być fałszerstwem – słyszymy w audycji Jana Nowaka-Jeziorańskiego. - Przeciwnie, dotychczasowe badania wykazują zgodność, jakie tradycja i historia wiążą z całunem, czyli zgodność z tym, co przekazała nam Ewangelia i świadectwa dotyczące płótna na przestrzeni dwóch tysięcy lat.
PORTRAIT with HISTORY Jerzy Dołęga-Chodasiewicz
Jerzy Dołęga-Chodasiewicz (born May 28, 1932 - died August 5, 2020) - born in Wołomin, graduate of the Warsaw University of Life Sciences, forester in commercial forests in Białystok, then curator of the Museum of Nature and Forest of the Świętokrzyskie National Park on Święta Krzyż (since 1969), collaborator of the Syndonological Study in Kraków.
"...I met and photographed Jerzy Dołęga-Chodasiewicz on July 29, 1989, thanks to my friend, Paweł Pierściński, an outstanding landscape photographer living in Kielce - https://www.czczaplinski.com/post/portret-z-historią-paweł-pierściński - who invited me to the Holy Cross Mountain, where I was probably the only one who managed to photograph Jerzy Dołęga-Chodasiewicz privately. Paweł Pierściński, who told me about Dołęga-Chodasiewicz, interested me in the fact that he dealt with the Shroud of Turin. Interestingly, his interest in the Shroud began accidentally in Łazienki Park in Warsaw, when he went to the astronomical observatory of the University of Warsaw and met a famous radio astronomer from Toruń (later from Krakow), prof. Konrad Rudnicki, who gave him a photograph of the face of a man from the Shroud of Turin. Since then, the thought of the Shroud - as he mentioned many times - accompanied him throughout his life. Through Father Honorius Kowalczyk, OP from Poznań, he contacted Dr. Stanisław Waliszewski, who invited him to cooperate in syndonological research and popularize knowledge about the Shroud..." - Czesław Czapliński.
J. Dołęga-Chodasiewicz was extremely active in this area, writing articles in local presses and giving numerous lectures about the Shroud, including: for novices in the monastery of the Missionary Oblates of Mary Immaculate on the Holy Cross and in other church institutions. He also contributed to the book The Shroud of Turin today, prepared by S. Waliszewski. He prepared, together with its author, the chapter "Why can we identify the Man in the Shroud with Jesus Christ", and independently the chapters "The three-dimensional image of the Shroud" and "The history of the Shroud of Turin in the first millennium - the latest studies and analysis of source records" and the last one, together with Bolesław Makei, "The latest hypotheses for the formation of the image on the Shroud of Turin". He also participated in 1993 together with prof. Władysław Fenrych at the International Scientific Symposium on the Shroud in Rome, and then presented an extensive report on it in Krakow among Polish syndonologists. He died in the Social Welfare Home in Kielce.
Syndology, also syndonology (Stgr. σινδών sindṓn - thin fabric, especially linen) - a science dealing with the study of the Shroud of Turin (considered by the Christian tradition to be the burial cloth of Jesus Christ), the aim of which is to confirm or deny its authenticity. It was created at the turn of the 19th and 20th centuries, after the first photo of the Shroud was taken (by Secondo Pia) in 1898. It covers many scientific disciplines, including: biblical theology, biblical exegesis, patristics, biblical and general archaeology, church history, Hebrew and Roman law, textileology, anthropology, oriental languages, numismatics, chemistry, physics, forensic medicine, anatomy, spectrometry, optics, biology and paleography.
The first syndological scientific conference took place in the summer of 1939 in Turin.
In 1950, the International Center of Syndology was established in Turin, organizing scientific congresses devoted to the Shroud. The center has its own archive, library and museum. It publishes the specialist magazine "Sindon".
There are several Poles among the syndonologists. The first person to become interested in the Shroud was in the 1930s, Stanisław Waliszewski, a doctor from Poznań. In 1981, on the initiative of John Paul II, the Syndonological Study was established in Krakow at the Polish Theological Society.
Syndonological Study - a study established by Pope John Paul II in 1981 in Krakow, collecting materials regarding the Shroud of Turin and using them to spread knowledge about it.
Its president is Father Professor Jerzy Chmiel, a biblical scholar and exegete from the Pontifical Academy of Theology. Jerzy Dołęga-Chodasiewicz, a forester from Święta Krzyż, and Zenon Ziółkowski, author of publications devoted to the Shroud, were also members of the Study.
The Shroud of Turin was first shown in 1355 in the collegiate church in Lirey, France. It attracted crowds. Historians are unable to provide conclusive evidence that the shroud is false or authentic.
Scientific research on the Shroud began in 1898, when Italian amateur photographer Secondo Pia took its first photos. While developing the plates, Pia noticed that the image from the Shroud appeared much more clearly in the negative than in reality. However, he had no opportunity to investigate this phenomenon further.
In October 1978, the Shroud of Turin was made available to a group of researchers from many fields of science, known as the Shroud of Turin Research project (STURP). These scientists attempted to explain the mystery of the image on the shroud.
There are reams of scientific literature written about the Shroud. Researchers, based on their analyses, reveal many new facts about the crucifixion of Jesus. Some of them even started calling the Shroud of Turin the "Fifth Gospel".
What conclusions have scientists reached after so much research?
No evidence was found that the Shroud of Turin was a forgery - we hear in Jan Nowak-Jeziorański's broadcast. - On the contrary, research to date shows the consistency that tradition and history associate with the shroud, i.e. compliance with what the Gospel and testimonies regarding the cloth have given us over the course of two thousand years.
Comments