Ireneusz Dobrowolski (ur. 30 kwietnia 1964 w Warszawie), Irek Dobrowolski – polski scenarzysta, reżyser i producent filmowy.
Urodził się w Warszawie w rodzinie o wielowiekowej tradycji patriotycznej. Ojciec – Leszek Dobrowolski, powstaniec warszawski ps. „Wrzos”, był bohaterem walk na Starym Mieście. Jest stryjecznym bratankiem autora słów hymnu powstania Warszawskie Dzieci – Stanisława Ryszarda Dobrowolskiego, autora książki o ich wspólnym przodku Jakubie Jasińskim.
Ukończył XXVIII LO im. Jana Kochanowskiego w Warszawie, studiował na Wydziale Wiedzy o Teatrze warszawskiej PWST (obecnie Akademia Teatralna), był stypendystą Ministra Kultury na studiach reżyserskich w moskiewskim GiTiSIE i kijowskim KGITiK.
W roku 1989 rozpoczął pracę w Teatrze Telewizji TVP, gdzie zdał egzamin aplikancki filmem dokumentalnym Teatr i polityka. Dziady 1968. W roku 1991 rozpoczął działalność jako niezależny producent, pracując jednocześnie nad kolejnymi filmami swojego autorstwa. Najważniejszym osiągnięciem tego okresu była pierwsza, korporacyjna reklama PZU – historia jego autorstwa ze zdjęciami Pawła Edelmana. W roku 1996 rozpoczął współpracę z Canal+ Polska, stając się w roku 1997 szefem artystycznym stacji. W późniejszym okresie szefował działom artystycznym TVN (konsultant artystyczny), Wizja TV (szef oprawy i promocji), Fincast – Polcast (dyrektor artystyczny Tele5).
Kolejnym ważnym wydarzeniem w jego karierze artystycznej była realizacja głośnego i wielokrotnie nagradzanego filmu dokumentalnego Portrecista o słynnym, a wcześniej nieznanym fotografie z Auschwitz – Wilhelmie Brasse. Film nie tylko przypisał autorstwo najważniejszym ikonom zagłady w niemieckim obozie koncentracyjnym, ale również odkrył słynne zdjęcie Czesi Kwoki, trzynastoletniej dziewczynki z Zamojszczyzny, zamordowanej przez Niemców zastrzykiem z fenolu, której historię opowiedział Brasse. Zdjęcie to stało się światową ikoną zagłady dzieci i inspiracją dla wielu artystów jak choćby dla Mariny Amaral.
Kolejnym ważnym wydarzeniem był nowatorski film fabularny o powstaniu warszawskim Sierpniowe niebo. 63 dni chwały. Pomimo niejednoznacznego odbioru krytyki, film stał się kultowy dla wielu widzów. Sześć lat po premierze, fanpage filmu ma 320 tysięcy fanów – najwięcej ze wszystkich polskich filmów w historii. Klipy piosenek z filmu 63 dni chwały oraz Sierpniowe niebo mają łącznie ponad 9 milionów odsłon na kanale YouTube.
Wyreżyserował film dokumentalny o polskim artyście-rzeźbiarzu, Stanisławie Szukalskim, „Struggle – The Life and Lost Art of Szukalski” produkowany przez Leonardo DiCaprio i Annę Dobrowolską dla Netflix.
Obecnie pracuje nad polsko-amerykańską koprodukcją fabularną The Portraitist opartą na historii Wilhelma Brasse.
„…Spotkaliśmy się zupełnie przypadkowo 2 maja 2019 r. w Belwederze w Warszawie, gdzie zrobiłem jemu i jego żonie Annie portrety. Okazało się w rozmowie, że mieliśmy wspólnych znajomych m.in.: Stanisława Szukalskiego i Wilhelma Brasse. Szukalskiego odwiedziłem w 1982 r. w Los Angeles i fotografowałem, pisałem o nim. W grudniu 2018 roku na platformie Netflix pojawił się film: "STRUGGLE: The Life and Lost Art of Szukalski" (WALKA: Życie i zaginiona twórczość Stanisława Szukalskiego) w reżyserii Irka Dobrowolskiego i wyprodukowany przez aktora laureata Oscara Leonarda DiCaprio i jego ojca, to historia hollywoodska. https://www.czczaplinski.com/post/portret-z-historią-stanisław-szukalski
Wpadłem przypadkowo w archiwum TVP na film dokumentalny "Portrecista" (2005) również Irka Dobrowolskiego, który mną wstrząsnął. Film opowiada historię Wilhelma Brasse, którego spotkałem i fotografowałem - przedwojennego fotografa - portrecisty, uczestnika i świadka najtragiczniejszych rozdziałów historii XX wieku.
"Portrecista" to historia fotografa, którego praca stała się w okresie wojny przekleństwem i wybawieniem jednocześnie. Fotografia była życiową pasją Wilhelma Brasse, a jej tajniki techniczne i artystyczne poznał przed wojną. Pracował w dużym atelier przy głównej ulicy Katowic, gdzie słynął z pięknych portretów. Wtedy nawet nie przypuszczał, że niebawem będzie robił po kilka tysięcy portretów miesięcznie. Brasse trafił do specjalnego komando rozpoznawczego Wydziału Politycznego, zwanego obozowym gestapo. Tu pod okiem SS prowadził fotograficzną dokumentację obozu od jego powstania doewakuacji. Fotografował to, co mu kazano: pracę więźniów, prywatne spotkania oficerów SS, a mnie udało się zawieść Wilhelma Brasse do obozu w Oświęcimiu i tam zrobić mu zdjęcia i wywiad https://www.czczaplinski.com/post/portret-z-historią-wilhelm-brasse ” – Czesław Czapliński.
Filmografia Film: Książę – impresja filmowa, scenarzysta i reżyser (1985); Racja teatru – film dokumentalny o Irenie Byrskiej, współautor; (1989) Znajomek z Fiesole – Teatr Telewizji – B.Wienawera w reż. E. Dziewoński, asystent reżysera (1990); Polonez – Teatr Telewizji – J.S.Sito reż. J. Sztwiernia, asystent reżysera (1990); Pułapka – Teatr Telewizji – T.Różewicz, reż St. Różewicz, asystent reżysera (1990); Becket czyli honor Boga – Teatr Telewizji – J. Anouilh, reż G. Warchoł, asystent reżysera (1990); Hubner – film dokumentalny o Zygmuncie Hubnerze, współautor (1990); W naszym domu – Teatr Telewizji – K.Karabasz, producent (1991); Pan Cogito – Teatr Telewizji – Z.Herbert, reż. Z. Zapasiewicz, producent (1991); Teatralna ballada – Teatr TV P. Jurek, reż. W. Komasa, producent (1992); Teatr i polityka. Dziady 1968 – scenarzysta i reżyser (1992); Teatr w telewizji – film dokumentalny o prapoczątkach gatunku, współautor, prowadzący narrację (1992); Tajemnice służewskiego wzgórza – reżyser i producent (1993); Tajemnice Gór Sowich – współreżyser i producent (1993); Gdzie jest Smolna – współreżyser i producent (1993); Intruz – Teatr Telewizji – Ł.Wylężałek, producent (1993); Marmur – Teatr Telewizji – J.Brodski, reż. A. Hofman, producent (1993); Ket Puzyna – film dokumentalny o Konstantym Puzynie, reżyser i producent (1993); Profesor– film dokumentalny o Zbigniewie Raszewskim, reżyser i producent (1993); Kościół w piekle – współreżyser z Arturem Hofmanem, producent (1994); Wokół Matki – reżyser i producent (1994); Zamek, kulisy odbudowy – reżyser i producent (1994); Horsztyński – Teatr Telewizji – według Juliusza Słowackiego w reżyserii Zbigniewa Zapasiewicza, producent (1995); Klinika małych stworzeń– scenarzysta i reżyser (2002); Portrecista – film dokumentalny o Wilhelmie Brasse – fotografie z Auschwitz, scenarzysta, reżyser i montażysta (2005); Spalony – film dokumentalny o Jacku Wilewskim, współscenarzysta, reżyser, autor zdjęć i montażysta (2005); Obcy VI – krótkometrażowy film fabularny, reż. B. Lankosz, producent (2009);l Rachunek szczęścia – film dokumentalny o Stelli Czajkowskiej, reżyser według scenariusza Andrzeja Barta (2010); Śladami Graala – film dokumentalny o Jerzym Prokopiuku, scenarzysta, reżyser (2010); Ostatnia tajemnica Chopina – film dokumentalny, scenarzysta i reżyser (2011); Sierpniowe niebo. 63 dni chwały – film fabularny o rzezi Woli podczas Powstania Warszawskiego, scenarzysta, reżyser (2013); Walka: Życie i zaginiona twórczość Stanisława Szukalskiego, współscenarzysta i reżyser produkcji Leonardo DiCaprio i Anny Dobrowolskiej dla Netflixa (2018).
Widowiska teatralne: Za rok o tej samej porze – reż. M. Walczewski, producent w Teatrze Syrena; Opentaniec – pierwszy polski show taneczny, wystawienie premierowe w Teatrze Wielkim w Warszawie, autor libretta; Modus creati – musical eventowy wystawienie premierowe w Teatrze Wielkim w Warszawie, reżyser, autor libretta i inscenizacji; Razem możemy więcej – musical eventowy wystawienie premierowe w Teatrze Wielkim w Warszawie, autor libretta i inscenizacji.
Kampanie społeczne: PZH – Diman, przyjaciel przedszkolaka; CPK – Dom to nie ring. Koniec z prawem pięści; PFRON – Wielka gala integracji; PFRON – Płytka wyobraźnia to kalectwo – wznowienie kampanii, autor nowych spotów; PSP – Stres pod kontrolą.
Teledyski: Kazik – Łysy jedzie do Moskwy; Georgina – Pierwszy raz; Myslovitz – Kraków; Drum freaks – Smyrna.
Nagrody i nominacje Za film dokumentalny Portrecista z 2005 roku:
Międzynarodowe dni filmu dokumentalnego Rozstaje Europy – Lublin, Kwiecień 2006 – Nagroda Jury Studenckiego za prostotę oraz spójność formy i treści, a także za zdjęcia odkrywające nieznane oblicze dobrze znanego tematu.
Międzynarodowy Festiwal Filmowy Żydowskie Motywy – Maj 2006 – Grand Prix Złoty Warszawski Feniks oraz Nagroda Publiczności
DeReel Independent Award – Victoria, Australia, Maj 2006 – nagroda dla najlepszego filmu dokumentalnego
46. Krakowski Festiwal Filmowy – Czerwiec 2006 – Nagroda Główna Srebrny Lajkonik
12th International Shanghai TV Festiwal – Czerwiec 2006 – Grand Prix
Humanity in the World – Sztokholm, 2007 – Grand Prix
Brama Niepodległości – nagroda festiwalu Praca i Godność w Gdańsku
Nominacja w kategorii Magnolia Award w Szanghaju dla najlepszego historycznego i biograficznego filmu dokumentalnego.
PORTRAIT with HISTORY Ireneusz Dobrowolski
Ireneusz Dobrowolski (born April 30, 1964 in Warsaw), Irek Dobrowolski – Polish screenwriter, director and film producer.
He was born in Warsaw into a family with a centuries-old patriotic tradition. His father – Leszek Dobrowolski, a Warsaw insurgent, pseudonym "Wrzos", was a hero of the battles in the Old Town. He is the cousin of the author of the lyrics of the Warsaw Children anthem – Stanisław Ryszard Dobrowolski, author of a book about their common ancestor Jakub Jasiński.
He graduated from the Jan Kochanowski XXVIII High School in Warsaw, studied at the Faculty of Theatre Studies at the Warsaw State Drama School (currently the Theatre Academy), and was a scholarship holder of the Minister of Culture for directing studies at the Moscow GiTiS and Kiev KGITiK.
In 1989, he began working at the TVP Television Theatre, where he passed the trainee exam with the documentary film Theatre and Politics. Dziady 1968. In 1991 he began his activity as an independent producer, while working on his own films. The most important achievement of this period was the first corporate advertisement for PZU – a story of his authorship with photos by Paweł Edelman. In 1996 he began working with Canal+ Polska, becoming the artistic director of the station in 1997. Later he headed the artistic departments of TVN (artistic consultant), Wizja TV (head of visuals and promotion), Fincast – Polcast (artistic director of Tele5).
Another important event in his artistic career was the production of the famous and award-winning documentary film The Portraitist about the famous, previously unknown photographer from Auschwitz – Wilhelm Brasse. The film not only attributed the authorship to the most important icons of the extermination in the German concentration camp, but also discovered the famous photo of Czesia Kwoka, a thirteen-year-old girl from the Zamość region, murdered by the Germans with a phenol injection, whose story was told by Brasse. This photo became a global icon of the extermination of children and an inspiration for many artists, such as Marina Amaral.
Another important event was the innovative feature film about the Warsaw Uprising August Sky. 63 Days of Glory. Despite the ambiguous reception of the critics, the film became a cult classic for many viewers. Six years after its premiere, the film's fan page has 320,000 fans – the most of any Polish film in history. The song clips from the film 63 Days of Glory and August Sky have a combined 9 million views on YouTube.
He directed a documentary about the Polish sculptor Stanisław Szukalski, "Struggle – The Life and Lost Art of Szukalski" produced by Leonardo DiCaprio and Anna Dobrowolska for Netflix. He is currently working on a Polish-American co-production feature film, The Portraitist, based on the story of Wilhelm Brasse.
"...We met completely by accident on May 2, 2019, at the Belweder Palace in Warsaw, where I took portraits of him and his wife Anna. It turned out in our conversation that we had mutual friends, including Stanisław Szukalski and Wilhelm Brasse. I visited Szukalski in 1982 in Los Angeles and photographed and wrote about him. In December 2018, a film appeared on Netflix: "STRUGGLE: The Life and Lost Art of Szukalski" (WALKA: Życie i zaginiona prace Stanisława Szukalski), directed by Irek Dobrowolski and produced by Oscar-winning actor Leonardo DiCaprio and his father, is a Hollywood story – https://www.czczaplinski.com/post/portret-z-historią-stanisław-szukalski
I accidentally stumbled upon the documentary "Portrecista" (2005) in the TVP archive, also by Irek Dobrowolski, which shocked me. The film tells the story of Wilhelm Brasse, whom I met and photographed - a pre-war photographer - portraitist, participant and witness of the most tragic chapters of the 20th century history.
"The Portraitist" is the story of a photographer whose work became both a curse and a salvation during the war. Photography was Wilhelm Brasse's life passion, and he learned its technical and artistic secrets before the war. He worked in a large studio on the main street of Katowice, where he was famous for his beautiful portraits. At that time, he did not even imagine that he would soon be taking several thousand portraits a month. Brasse ended up in a special reconnaissance commando of the Political Department, known as the camp Gestapo. Here, under the supervision of the SS, he kept photographic documentation of the camp from its foundation to the evacuation. He took pictures of what he was told: the work of prisoners, private meetings of SS officers, and I managed to take Wilhelm Brasse to the Auschwitz camp and take pictures and interview him there" https://www.czczaplinski.com/post/portret-z-historią-wilhelm-brasse - Czesław Czapliński.
Filmography Film: The Prince – film impression, screenwriter and director (1985); The Ration of Theatre – documentary film about Irena Byrska, co-author; (1989) An Acquaintance from Fiesole – Television Theatre – B.Wienawera, directed by E. Dziewoński, assistant director (1990); Polonaise – Television Theatre – J.S.Sito, directed by J. Sztwiernia, assistant director (1990); The Trap – Television Theatre – T.Różewicz, directed by St. Różewicz, assistant director (1990); Becket, or God’s Honour – Television Theatre – J. Anouilh, directed by G. Warchoł, assistant director (1990); Hubner – documentary film about Zygmunt Hubner, co-author (1990); In Our Home – Television Theatre – K.Karabasz, producer (1991); Mr. Cogito – Television Theatre – Z. Herbert, dir. Z. Zapasiewicz, producer (1991); Theatrical Ballad – Television Theatre P. Jurek, dir. W. Komasa, producer (1992); Theatre and Politics. Dziady 1968 – screenwriter and director (1992); Theatre on Television – documentary film about the prehistoric beginnings of the genre, co-author, narration (1992); Secrets of Służewski Hill – director and producer (1993); Secrets of the Owl Mountains – co-director and producer (1993); Where is Smolna – co-director and producer (1993); Intruz – Television Theatre – Ł. Wylężałek, producer (1993); Marble – Television Theatre – J. Brodski, dir. A. Hofman, producer (1993); Ket Puzyna – documentary film about Konstanty Puzyna, director and producer (1993); Professor – documentary film about Zbigniew Raszewski, director and producer (1993); Church in Hell – co-director with Artur Hofman, producer (1994); Around the Mother – director and producer (1994); The Castle, Behind the Scenes of Reconstruction – director and producer (1994); Horsztyński – Television Theatre – based on Juliusz Słowacki, directed by Zbigniew Zapasiewicz, producer (1995); The Clinic of Small Creatures – screenwriter and director (2002); The Portraitist – documentary about Wilhelm Brasse – photographs from Auschwitz, screenwriter, director and editor (2005); Spalony – documentary about Jacek Wilewski, co-screenwriter, director, cinematographer and editor (2005); Alien VI – short feature film, directed by B. Lankosz, producer (2009); The Calculation of Happiness – documentary about Stella Czajkowska, director based on the screenplay by Andrzej Bart (2010); In the Footsteps of the Grail – a documentary film about Jerzy Prokopiuk, screenwriter, director (2010); Chopin's Last Secret – a documentary film, screenwriter and director (2011); August Sky. 63 Days of Glory – a feature film about the Wola massacre during the Warsaw Uprising, screenwriter, director (2013); Fight: The Life and Lost Works of Stanisław Szukalski, co-screenwriter and director of the production by Leonardo DiCaprio and Anna Dobrowolska for Netflix (2018).
Theatre performances: Same Time Next Year – directed by M. Walczewski, producer at the Syrena Theatre; Opentaniec – the first Polish dance show, premiere performance at the Grand Theatre in Warsaw, author of the libretto; Modus creati – musical event premiere performance at the Grand Theatre in Warsaw, director, author of the libretto and staging; Together We Can Do More – musical event premiere performance at the Grand Theatre in Warsaw, author of the libretto and staging.
Social campaigns: PZH – Diman, a preschooler's friend; CPK – Home is not a ring. End of the law of the fist; PFRON – Grand integration gala; PFRON – Shallow imagination is disability – resumption of the campaign, author of new spots; PSP – Stress under control.
Music videos: Kazik – Łysy goes to Moscow; Georgina – Pierwsze raz; Myslovitz – Kraków; Drum freaks – Smyrna.
Awards and nominations for the documentary film The Portraitist from 2005: International Days of Documentary Film Crossroads of Europe – Lublin, April 2006 – Student Jury Award for simplicity and coherence of form and content, as well as for photos revealing an unknown face of a well-known topic.
International Film Festival Jewish Motifs – May 2006 – Grand Prix Golden Warsaw Phoenix and Audience Award
DeReel Independent Award – Victoria, Australia, May 2006 – award for best documentary film: 46th Krakow Film Festival – June 2006 – Main Prize Silver Hobby-Horse 12th International Shanghai TV Festival – June 2006 – Grand Prix Humanity in the World – Stockholm, 2007 – Grand Prix Independence Gate – award of the Work and Dignity festival in Gdańsk.
Nomination in the Magnolia Award category in Shanghai for best historical and biographical documentary film.
Comments