Andrzej Bator ur. 14 grudnia 1960 r. w Bledzewie koło Skwierzyny. Baryton, śpiewak scen operowych i estrad, pianista, kompozytor, wykładowca, juror konkursów wokalnych, działacz społeczny.
W Ognisku Muzycznym w Międzyrzeczu uczył się gry na fortepianie (m.in. u Floriana Matusznego i Donaty Marzec). Absolwent Szkoły Muzycznej II Stopnia w Zielonej Górze (1979, śpiew u Lidii Gawrylarz). W 1979 roku w Warszawie jako jeden z dwóch kandydatów (z półtora tysiąca ubiegających się) przeszedł pomyślnie egzamin na chórzystę Zespołu Pieśni i Tańca "Mazowsze". Szkolił się pod okiem Miry Zimińskiej-Sygietyńskiej – legendarnej założycielki Zespołu. W "Mazowszu" śpiewał w latach 1979-1980.
„…Urodziłem się w rodzinie artystycznej. Tata grał na skrzypcach, siostry śpiewały. Ja śpiewałem w chórze kościelnym, na szkolnych imprezach, ale tam, na prowincji, marzył mi się wielki świat. Kiedy miałem 17 lat i byłem tuż przed maturą, dowiedziałem się o castingu do Zespołu Pieśni i Tańca Mazowsze. Zgłosiło się półtora tysiąca młodzieży. Zaśpiewałem m.in. "Furmana" i dwie arie starowłoskie, a potem z biciem serca czekałem na wyniki. I - co za radość! Wśród kilku osób, które zostały przyjęte, byłem i ja. Mazowsze przyjęło mnie bardzo ciepło i stałem się pupilem Miry Zimińskiej-Sygietyńskiej. Spełniło się jeszcze jedno moje marzenie: podróże. W Mazowszu byłem tylko przez trzy lata, bo potem rozpocząłem dzienne studia wokalno-aktorskie na Akademii Muzycznej w Warszawie…” – Andrzej Bator.
Absolwent Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1987, klasa śpiewu operowego u prof. Marii Kunińskiej-Opackiej). W trakcie studiów współpracował z Operą Narodową i Operetką Warszawską. W tym samym czasie wyjechał na pięciomiesięczne stypendium do USA (1985). Śpiewał m.in. w Stamford Corn Exchange Theatre w Nowym Jorku w operze Wolfganga Amadeusza Mozarta Don Giovanni (1985, partia Komandora).
„…Andrzeja Batora poznałem i po raz pierwszy fotografowałem ze Zdzisławą Donat, śpiewaczką operową światowej sławy (sopran koloraturowy), występująca w latach 70. i 80. XX w. na największych festiwalach i scenach operowych świata, na Gali Finałowej 31. Festiwalu Mozartowskiego w Warszawskiej Operze Kameralnej - 10 lipca 2022 r….” – Czesław Czapliński.
Za swój debiut sceniczny w Polsce Andrzej Bator uważa koncert w Państwowej Szkole Muzycznej w Gorzowie (1987). Po powrocie do USA związał się z uznanym pianistą polskiego pochodzenia, prof. Tadeuszem Sadłowskim, który miał duży wpływ na jego dalszą karierę. Wokalnie szkolił się u najsłynniejszych gwiazd Metropolitan Opera i La Scali: Evengeliny Colon, Atheny Lampropulos, Anny Balos, Bruno Pola, Alfonso Cantu i Luciano Pavarottiego.
„…Wielki Pavarotti zdradził mi tajemnicę oddechu. Dzięki temu po koncertach normalnie mówię, nie chrypię. To jest zasługa odpowiedniej techniki, dzięki której głos się szybko regeneruje. Nie muszę brać żadnych tabletek czy antybiotyków, bo prawidłowy śpiew nie uszkadza strun głosowych, mięśni. Pavarotti zawsze mi mówił: Andrzej słuchaj siebie, obserwuj siebie po występach. Jak przyjeżdżał do Nowego Jorku, to mieliśmy 2-3 spotkania w tygodni, jeździłem też do niego do Włoch. To był mój przyjaciel. Dawał mi doskonałe nuty. Uczył, podpowiadał jaki repertuar wybrać. Powiedział mi, że muszę wykorzystać to, że gram na fortepianie. I zacząłem tak robić. Często na bis siadam i gram, co jest zaskoczeniem dla ludzi. Słowa Pavarottiego brzmią mi w uszach do dziś: Andrzeju śpiewaj to, co kochasz i śpiewaj to dla ludzi. Publiczność odbiera to, że się ich kocha…” – Andrzej Bator.
Poznał słynną aktorkę i piosenkarkę polskiego pochodzenia, Polę Negri (właśc. Apolonia Chałupiec). Do swojego repertuaru włączył m.in. śpiewany przez nią filmowy szlagier Tango Notturno (1937, autor: Hans-Otto Borgmann), a dla niej skomponował m.in. bolero Tanza Pola Negri i Oczy Poli Negri (muzyka i słowa).
„…W Nowym Jorku spotkałem sędziwą Polę Negri (zmarła kilka miesięcy później), której zaśpiewałem kilka przedwojennych piosenek. Wzruszyła się wtedy bardzo. Powiedziała też: - Niech pan pozdrowi moje rodzinne Lipno i Warszawę. I dodała coś jeszcze: - Bez Boga nie ma kariery! Zapamiętam to do końca życia…” - wspomina Andrzej Bator.
Koncertował przed królową angielską Elżbietą II, prezydentem USA Ronaldem Reaganem i papieżem Janem Pawłem II (dwukrotnie: w Castel Gandolfo we Włoszech w 1982 roku (pieśń Ave Maria) i w Katedrze św. Patryka w Nowym Jorku w 1988 w koncercie z okazji 10-lecia jego pontyfikatu). Śpiewał podczas koncertu z okazji 500-lecia odkrycia Ameryki (El Teatro Del Barrio, Nowy Jork, 1992), a także podczas koncertu zorganizowanego przez ONZ dla ambasadorów z całego świata (1992, arie i pieśni w 11 językach). Występował też w Instytucie Generała Sikorskiego w Londynie podczas uroczystości odsłonięcia portretu królowej matki autorstwa Barbary Hamilton (2002) i podczas międzynarodowego koncertu galowego w Sydney Opera House (2006). Uczestniczył w koncertach wokalnych w Budapeszcie i Wiedniu.
Jego repertuar zawiera arie i pieśni Vincenzo Belliniego, Johannesa Brahmsa, Fryderyka Chopina, Piotra Czajkowskiego, Gaetano Donizettiego, Mieczysława Karłowicza, Franciszka Liszta, Witolda Lutosławskiego, Stanisława Moniuszki, W. A. Mozarta, Stanisława Niewiadomskiego, Ignacego Jana Paderewskiego, Siergieja Rachmaninowa, Franciszka Shuberta, Roberta Shumanna, Dmitrija Szostakowicza i Giuseppe Verdiego, w tym pieśni religijne i patriotyczne.
Powrócił do Polski w 1995 roku. Współpracował z Operą Narodową i Operetką Warszawską. Koncertował m.in. w filharmonii w Białymstoku, Koszalinie, Łomży, Wrocławiu i Zielonej Górze. W Gorzowie śpiewał w Teatrze im. J. Osterwy (1993, Pieśni, które zdobyły świat, w Katedrze (koncert Najpiękniejsze kolędy świata), w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Z. Herberta (2022), w kościele pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (Koncert pieśni maryjnych) i Najświętszego Zbawiciela (2024, Koncert kolęd i pieśni maryjnych) oraz w Gorzowskim Towarzystwie Muzycznym. Był bohaterem programu pt. Jeszcze powrócę do Ciebie Polsko Izabeli Patek (Radio "Zachód") zorganizowanym przez klub Na Zapiecku (2023).
Okazjonalnie śpiewał także w miejscach związanych z kultem religijnym: w Gietrzwaldzie (2000, 2012, 2023), Medziugorie (2000), Rokitnie (2016), Fatimie (2017), La Salete (2017), Lourdes (2017) i Wilnie (2023). Skomponował ok. 50 pieśni Maryjnych.
Uczestniczył w koncertach, z których dochód był przeznaczony na cele charytatywne – m.in. w Sali Kongresowej w Warszawie, Galerii Porczyńskich, we Wschowie (wspólnie z Violettą Villas). Był jurorem międzynarodowych konkursów wokalnych (m.in. podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Niepokalanowie i Konkursie Wokalnym im. Stanisława Jopka w Otrębusach).
W latach 70. brał udział w pielgrzymkach na Jasną Górę prowadzonych z Gorzowa m.in. przez księdza Witolda Andrzejewskiego. W 2007 roku w Goruńsku (powiat międzyrzecki, woj. lubuskie) założył Towarzystwo Śpiewacze "O Sole Mio". Honorowy Obywatel Bledzewa i Kramska (obecnie woj. wielkopolskie). Od 2018 roku jest wykładowcą Lubelskiej Akademii WSEI (emisja głosu i komunikacja interpersonalna na Wydziale Pedagogicznym).
Odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (2023), odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej (2023), odznaką Za Zasługi na Rzecz Województwa Lubuskiego (2023) i Złotą Odznaką za Zasługi dla Rzemiosła Lubuskiego (2024). Osobowość Roku 2021 według "Gazety Lubuskiej". W 2009 roku w Bledzewie obchodził benefis 30-lecia pracy artystycznej. Posiada tytuł szlachecki herbu Bator.
PORTRAIT with HISTORY Andrzej Bator
Andrzej Bator born December 14, 1960 in Bledzewo near Skwierzyna. Baritone, singer of opera stages and stages, pianist, composer, lecturer, juror of vocal competitions, social activist.
At the Music Center in Międzyrzecz he learned to play the piano (with Florian Matuszny and Donata Marzec, among others). Graduate of the Secondary Music School in Zielona Góra (1979, singing with Lidia Gawrylarz). In 1979, in Warsaw, he was one of two candidates (out of 1500 applicants) who successfully passed the exam to become a chorister of the "Mazowsze" Song and Dance Ensemble. He trained under the supervision of Mira Zimińska-Sygietyńska - the legendary founder of the band. He sang in "Mazowsze" in 1979-1980.
“…I was born into an artistic family. Dad played the violin, my sisters sang. I sang in the church choir and at school parties, but there, in the provinces, I dreamed of the big world. When I was 17 years old and just before my final exams, I found out about an audition for the Mazowsze Song and Dance Ensemble. One and a half thousand young people applied. I sang, among others: "The Coach" and two old Italian arias, and then I waited with a beating heart for the results. And - what joy! I was among the few people who were accepted. Masovia welcomed me very warmly and I became Mira Zimińska-Sygietyńska's pet. Another dream of mine came true: traveling. I was in Mazovia only for three years, because then I started full-time vocal and acting studies at the Academy of Music in Warsaw..." - Andrzej Bator.
A graduate of the Vocal and Acting Department of the Academy of Music. Fryderyk Chopin in Warsaw (1987, opera singing class with Prof. Maria Kunińska-Opacka). During his studies, he collaborated with the National Opera and the Warsaw Operetta. At the same time, he went on a five-month scholarship to the USA (1985). He sang, among others: at the Stamford Corn Exchange Theater in New York in Wolfgang Amadeus Mozart's opera Don Giovanni (1985, the role of the Commander).
“…I met Andrzej Bator and photographed for the first time with Zdzisława Donat, a world-famous opera singer (coloratura soprano), performing in the 1970s and 1980s at the largest festivals and opera stages in the world, at the Final Gala of the 31st Mozart Festival in Warsaw Chamber Opera - July 10, 2022....” – Czesław Czapliński.
Andrzej Bator considers his stage debut in Poland to be a concert at the State Music School in Gorzów (1987). After returning to the USA, he became involved with a renowned pianist of Polish origin, prof. Tadeusz Sadłowski, who had a great influence on his further career. He trained vocally with the most famous stars of the Metropolitan Opera and La Scala: Evengelina Colon, Athena Lampropulos, Anna Balos, Bruno Pol, Alfonso Cantu and Luciano Pavarotti.
“…The great Pavarotti told me the secret of breathing. Thanks to this, I can speak normally after concerts and I don't hoarse. This is due to the appropriate technique, thanks to which the voice regenerates quickly. I don't have to take any pills or antibiotics, because proper singing does not damage the vocal cords or muscles. Pavarotti always told me: Andrzej, listen to yourself, observe yourself after your performances. When he came to New York, we had 2-3 meetings a week, and I also went to see him in Italy. It was my friend. He gave me perfect notes. He taught and suggested what repertoire to choose. He told me that I had to take advantage of the fact that I played the piano. And I started doing that. I often sit down and play for an encore, which surprises people. Pavarotti's words still ring in my ears to this day: Andrew, sing what you love and sing it for people. The audience perceives that they are loved…” – Andrzej Bator.
He met the famous actress and singer of Polish origin, Pola Negri (born Apolonia Chałupiec). His repertoire included, among others: the film hit Tango Notturno (1937, author: Hans-Otto Borgmann) sung by her, and for her he composed, among others, bolero Tanza Pola Negri and Eyes of Pola Negri (music and lyrics).
“…In New York I met the elderly Pola Negri (she died a few months later), to whom I sang several pre-war songs. She then became very moved. She also said: - Greet my home town of Lipno and Warsaw. And she added something else: - There is no career without God! I will remember this for the rest of my life…” – recalls Andrzej Bator.
He performed in front of Queen Elizabeth II of England, US President Ronald Reagan and Pope John Paul II (twice: in Castel Gandolfo in Italy in 1982 (the song Ave Maria) and in St. Patrick's Cathedral in New York in 1988 in a concert celebrating the 10th anniversary of his pontificate). He sang during a concert celebrating the 500th anniversary of the discovery of America (El Teatro Del Barrio, New York, 1992), as well as during a concert organized by the United Nations for ambassadors from around the world (1992, arias and songs in 11 languages). He also performed at the General Sikorski Institute in London during the unveiling ceremony of the portrait of the Queen Mother by Barbara Hamilton (2002) and during the international gala concert at the Sydney Opera House (2006). He participated in vocal concerts in Budapest and Vienna.
His repertoire includes arias and songs by Vincenzo Bellini, Johannes Brahms, Fryderyk Chopin, Piotr Tchaikovsky, Gaetano Donizetti, Mieczysław Karłowicz, Franz Liszt, Witold Lutosławski, Stanisław Moniuszko, W. A. Mozart, Stanisław Niewiadomski, Ignacy Jan Paderewski, Sergei Rachmaninoff, Franciszek Shubert, Robert Shuman, Dmitry Shostakovich and Giuseppe Verdi, including religious and patriotic songs.
He returned to Poland in 1995. He collaborated with the National Opera and the Warsaw Operetta. He gave concerts, among others: at the philharmonic halls in Białystok, Koszalin, Łomża, Wrocław and Zielona Góra. In Gorzów he sang at the Theater. J. Osterwa (1993, Songs that conquered the world, in the Cathedral (concert The most beautiful Christmas carols in the world), in the Z. Herbert Provincial and Municipal Public Library (2022), in the church of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary (Concert of Marian songs) and the Most Holy Savior (2024, Concert of Christmas Carols and Marian Songs) and at the Gorzów Music Society. He was the hero of the program entitled I'll Come Back to You by Izabela Patek (Radio "Zachód") organized by the Na Zapieku club (2023).
Occasionally he also sang in places associated with religious worship: in Gietrzwald (2000, 2012, 2023), Medjugorje (2000), Rokitno (2016), Fatima (2017), La Salete (2017), Lourdes (2017) and Vilnius (2023). . He composed approximately 50 Marian songs.
He participated in concerts, the proceeds of which were donated to charity, including: in the Congress Hall in Warsaw, Porczyński Gallery, in Wschowa (together with Violetta Villas). He was a juror in international vocal competitions (including the International Film Festival in Niepokalanów and the Stanisław Jopek Vocal Competition in Otrębusy).
In the 1970s, he took part in pilgrimages to Jasna Góra from Gorzów, among others. by priest » Witold Andrzejewski. In 2007, he founded the "O Sole Mio" Singers' Society in Goruńsk (Miedzyrzecki County, Lubuskie Voivodeship). Honorary Citizen of Bledzewo and Kramsko (currently Greater Poland Voivodeship). Since 2018, he has been a lecturer at the Lublin WSEI Academy (voice emission and interpersonal communication at the Faculty of Pedagogy).
Awarded, among others, Silver Cross of Merit (2023), the badge of Merit for Polish Culture (2023), the badge of Merit for the Lubuskie Voivodeship (2023) and the Gold Badge of Merit for the Lubuskie Voivodeship (2024). Personality of the Year 2021 according to "Gazeta Lubuska". In 2009, he celebrated the 30th anniversary of his artistic work in Bledzewo. He holds a noble title of the Bator coat of arms.
Comments