Posłowie na Sejmu RP i Senatorowie Senatu RP pod koniec 2020 r. podjęli uchwały o ustanowieniu patronów 2021 roku. Uhonorowani przez Sejm zostali m.in.: Stanisław Lem (100. rocznica urodzin pisarza) i Tadeusz Różewicz (100. rocznica urodzin).
"...Proszę was nie bójcie się samotności nie bójcie się ciszy nie bójcie się "nudy" pamiętajcie że milczenie jest wymowne, że nienawiść krzyczy ryczy ujada i wyje
miłość uśmiecha się milczy czeka na was..." — Tadeusz Różewicz.
Taki właśnie był Różewicz, uśmiechnięty, ciekawy innych, pytał mnie co robię w Nowym Jorku, gdzie właśnie się spotkaliśmy 1 maja 1987 r. Wiedziałem, że Różewicz nie zgadza sie na sesje zdjęciowe, więc rozmawiając zaczęłem go fotografować, jakby w sposób naturalny. Przyzwyczaił się do mojego aparatu, była to bezszmerowa Laica. Podobnie jak Kantor, który zaprosił mnie, abym z nim chodził po scenie na premierze w Nowym Jorku. Dobrze się z sobą czuliśmy, bardzo mi odpowiadało jego poczucie humoru, niezwykła prostota i elegancja w wyrażaniu się. Mówił tak jak pisał.
Tadeusz Różewicz to jeden z najwybitniejszych polskich poetów, prozaik, dramaturg i eseista, urodził się 9 października 1921 roku w Radomsku (łódzkie), zmarł 24 kwietnia 2014 roku we Wrocławiu.
Gdy wybuchła wojna, jako 18-latek wstąpił do Armii Krajowej. Po wojnie zdał maturę i zaczął studia na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Debiutował w 1947 r. tomem "Niepokój". Kolejne tomy wierszy to "Pięć poematów" (1950), "Czas, który idzie" (1951), "Wiersze i obrazy" (1952), "Równina" (1954).
Do polskiego dramatu Różewicz wprowadził nowy typ bohatera - często bez wyraźnie określonej tożsamości, biernego i nieuporządkowanego wewnętrznie. Poza napisaną w 1959 roku "Kartoteką" najsłynniejsze sztuki jego autorstwa to m.in. "Białe małżeństwo", "Stara kobieta wysiaduje", "Odejście głodomora", "Pułapka", "Do piachu".
Od 1968 r. Tadeusz Różewicz mieszkał we Wrocławiu, publikując głównie na łamach "Twórczości", "Odry" i "Dialogu". Jest autorem dwunastu dramatów oraz trzydziestu siedmiu zbiorów wierszy i poematów.Książki Różewicza, jednego z najczęściej tłumaczonych polskich autorów, przełożono na 49 języków. Był współautorem scenariuszy 9 filmów reżyserowanych przez jego brata Stanisława.
Za swoją twórczość był wielokrotnie nagradzany, m.in. Nagrodą Polskiego PEN-Clubu (1997), Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius za całokształt twórczości (2008), Złotym Medalem Zasłużony Kulturze - Gloria Artis (2009), wielokrotnie wymieniany był jako kandydat do Nagrody Nobla, mówiło się, że był konkurentem Czesława Miłosza, który Nobla dostał.
Mimo, że sam był wybitnym twórcą i mistrzem, skromnie pisał w "Niepokój" Nauczyciel i Mistrz: "...Szukam nauczyciela i mistrza niech przywróci mi wzrok słuch i mowę niech jeszcze raz nazwie rzeczy i pojęcia niech oddzieli światło od ciemności...".
PORTRAIT with HISTORY Tadeusz Różewicz (1921-2014)
"... Please, do not be afraid of loneliness, do not be afraid of silence, do not be afraid of" boredom ", remember that silence is eloquent, that hatred is screaming, roars, cheers, and howls, love smiles, silent waiting for you ..." - Tadeusz Różewicz
Such was Różewicz, smiling, curious about others, he asked me what I was doing in New York, where we just met on May 1, 1987. I knew that Różewicz did not agree to photo sessions, so talking, I began to photograph him, as if in a natural way. He got used to my camera, it was silent Laica. Like Kantor, who invited me to go on stage with him at the premiere in New York. We felt good with each other, I liked his sense of humor, extraordinary simplicity and elegance in expression. He spoke as he wrote.
Tadeusz Różewicz is one of the greatest Polish poets, prose writer, playwright and essayist, he was born on October 9, 1921 in Radomsko (Łódź), he died on April 24, 2014 in Wrocław.
When the war broke out, he joined the Home Army as an 18-year-old. After the war, he graduated and began his studies at the Faculty of Art History of the Jagiellonian University.
He debuted in 1947 with the volume "Niepokój". The next volumes of poems are "Five Poems" (1950), "Czas, which goes" (1951), "Poems and paintings" (1952), and "Równina" (1954).
Różewicz introduced a new type of hero to the Polish drama - often without a clearly defined identity, passive and disordered internally. In addition to the "File" written in 1959, his most famous plays include "White marriage", "Old woman hangs out", "Departure of the hungerman", "Trap", "To the sand".
From 1968, Tadeusz Różewicz lived in Wrocław, publishing mainly in "Twórczości", "Odra" and "Dialog". He is the author of twelve dramas and thirty-seven collections of poems and poems. Różewicz's books, one of the most-translated Polish authors, were translated into 49 languages. He co-authored the screenplays of 9 films directed by his brother Stanisław.
He has been awarded many times for his work, including Polish PEN-Club Award (1997), Silesius Wrocław Poetic Award for lifetime achievement (2008), Gold Medal for Merit to Culture - Gloria Artis (2009), was repeatedly mentioned as a candidate for the Nobel Prize, it was said that he was a competitor of Czesław Miłosz, who He got the Nobel prize.
Although he was an outstanding creator and master himself, he modestly wrote in "Niepokój" Teacher and Master:
"... I am looking for a teacher and a master, let my sight and hearing bring back my eyes, let them name things and concepts again, let light and darkness separate ...".
Comments